Zaman eski yazarı Fehmi Koru: Cemaate af getirilsin
Fehmi Koru, Karar Gazetesi’nde yayınlanan “Eski bir anıdan günümüzde yaşananlara çıkartılacak ders” başlıklı yazısında ByLock konusunu ele alıyor ve ByLock mağdurlarının affı için şunları yazıyor:
“Düşünün: Ülkenizin en değerli üniversitesini kazanmışsınız. Muhafazakar aileniz size o yakınlarda kalacak yer aramış ve tavsiyeyle bir yurda yazılmışsınız. Bir müddet sonra bir darbe teşebbüsü ile irtibatlanacak bir kümenin yurduna… Yurt sorumlusu, iç yazışma kolaylığı sağlayacağı gerekçesiyle, cep telefonunuza bir app indirivermiş…
ByLock…”
Fehmi Koru’nun yazısının tamamı şöyle:
“Çok bilinen bir olayda pek az kişinin bildiği katkımı anlatarak yazıma başlamak istiyorum.
Yıl 1985. Türkiye’de o vakitler sıklıkla depreşen ‘irtica’ kampanyalarından biri yaşanıyor. Oyuncak silahlarla şov yapan müritleri ve radikal görüşleri gazetelerde yaygara kopartan, Almanya’da mukim eski bir müftü üzerinden yürütülüyor kampanya…
Konuyu yerinde incelemek üzere Almanya’dayım. Çok satan bir gazetenin Köln muhabiri dostum beni konutunda konuk ediyor…
Dostum, bir münasebet düştüğünde, farklı bir soru yöneltiyor: “Yıllardır burada sürgün hayatı yaşayan, vatandaşlıktan çıkartılmış Cem Karaca ile görüşmek ister misin?”
Cem Karaca mı? Sayısız müziği dudaklarımda, en sevdiğim sanatkarlardan biri ha?
Mütevazı bir konutta yaşıyor müzikçi. Ülke hasretiyle dolu. Kaçmadığını, turne sebebiyle Almanya’da bulunurken eski fotoğraflarını güya yeniymiş üzere sunup o imgelere uygun yalan-yanlış haberler yapan bir gazete yüzünden başına bunun geldiğini anlatıyor.
İkna edici bir üslup ve ona eşlik eden anlattıklarını ispatlayıcı kupürler eşliğinde…
Gazete, Hürriyet’in kardeş yayını olan, başında Çetin Emeç’in bulunduğu ‘Hafta Sonu’…
Kendisiyle yaptığım kapsamlı mülakat ses getiriyor…
Ses verenlerden biri de, Başbakan Turgut Özal…
Arıyor ve yazdıklarımı bir de benden dilemek, izlenimlerimi öğrenmek istiyor…
Kısa müddet sonra özel kalemi benden Cem’in telefon numarasını alıyor…
Özal’ın yasal yolu kısaltmasıyla, 1987 Haziran ayında, yedi yıllık hasret sona eriyor…
Yaşananları ekrana yansıtmak isteyen ‘Ceviz Kabuğu’ yapımcısı, şimdinin AK Parti milletvekili Hulki Cevizoğlu’ndan, Cem, olayın başlangıç noktasını anlatmam için programda bana da yer vermesini talep ediyor… Cevizoğlu’nun TV mülakatlarından seçmeleri topladığı kitabında Cem Karaca kısmı de vardır.
[Aynı yılın -1987- Ekim ayında, daha evvel Cem Karaca ile açılan yolu, Özal, bu sefer Türkiye Komünist Partisi’nin sürgün önderleri Nihat Sargın ve Nabi Yağcı için kullandırdı. Onlar da ülkelerine döndüler.]
Bunları neden aktardım?
İnsanların başına sebepsiz yere de pek çok şey gelebileceği anlaşılsın diye…
Düşünün: Ülkenizin en kıymetli üniversitesini kazanmışsınız. Muhafazakar aileniz size o yakınlarda kalacak yer aramış ve tavsiyeyle bir yurda yazılmışsınız. Bir müddet sonra bir darbe teşebbüsü ile irtibatlanacak bir kümenin yurduna… Yurt sorumlusu, iç yazışma kolaylığı sağlayacağı gerekçesiyle, cep telefonunuza bir app indirivermiş…
ByLock…
Adınız böylelikle ‘ByLock’lular’ listesine girivermiş…
“Olmaz o denli şey mi” dediniz?
Kimi cezaevine düşmüş, kimi yurtdışında, bu durumda pek çok genç var.
Düşünmeniz için bir örnek daha:
Hayatlarının bütününde demokratik uğraşların içerisinde bulunmuş, her seferinde darbelere karşı çıkmış, parti kapatmalarda daima eleştirel hal almış, merkez medyadan dışlanınca muhafazakar bir gazetenin yazma teklifini kabul etmiş gazeteciler, yazarlar…
Nazlı Ilıcak… Ali Bulaç… Ergun Babahan… Mümtaz’er Türköne… Mehmet Altan… Şahin Alpay…
Gazetenin imtiyaz sahibiyken bir çırpıda gazetesi elinden alınmış Alaeddin Kaya’yı da bu kümeye ekleyebilirsiniz…
Kimi hala içeride, kimi uzun yıllarını demir parmaklıklar ardında geçirdikten sonra dışarıda; haklarındaki davaların bitmesini bekliyorlar…
Hangisi ‘darbe’ sözcüğünü duyunca iğrenmez bu insanların?
Fakat onlar da, binlerce darbe aykırısı insan üzere, ‘FETÖ’ irtibatlısı, iltisaklısı olarak özgürlüklerinden yoksun kaldı, kimi de KHK’lı olarak işini kaybetti…
Askeri darbeler karşı çıkmış insanlardan pekala ‘darbeci’ de çıkartılabiliyor…
İş insanları kümesi da onlardan farklı değil. 1980’lerden beri ülkeyi yönetenlerin -Turgut Özal’ın, Süleyman Demirel’in, Bülent Ecevit’in, onlara sahip çıktıklarını görerek, ülkeyi, kültürünü, lisanını uzak diyarlarda tanıtan olumlu faaliyetlerine şahit olarak, kümenin gerisine takılmış ne kadar endüstrici, ticaret erbabı, esnaf vardır dersiniz?
Cevabım: Bütünü…
Onların büyük kısmı ‘FETÖ’cü’ damgası yemiş durumda; bir kısmı her an o damgayı yiyebileceği endişesinde…
Kenarda birileri de, onların tasaları üzerinden kurdukları borsa sayesinde, ceplerini dolduruyor…
Bu beşerler darbelerden -15 Temmuz’dan da- nefret ediyor, fakat ‘darbeci’ muamelesi görüyorlar…
Darbeciler ile onları artlarından sıvazlayanlar elbette yargılansın.
Ancak, sonradan irtibatlı ve iltisaklı sayılacakları kümeye, darbeyi duydukları birinci andan itibaren derhal aralık koymuş olanlar…
O periyodun saf öğrencileri…
Medyada kendilerine açık tek kapıya sığınmış olanlar…
Farklı bir ölçüye muhtaçlık bulunuyor…
Af edilmeleri için PKK’lılara ‘teröre bulaşmamışlık’ ölçüsü getirilecekmiş; tıpkı ölçü bu beşerler için de geçerli olmalı.
Turgut Özal’ın prosedürü doğruydu.”
