Yönetmen kavgası film isimlerine yansıdı
Son günlerde dizi dalında yer alan monopolleşme savlarına pek çok kanattan yorum geldi. Son olarak Sabah gazetesi müellifi Salih Tuna da, kelam konusu monopolleşmeye yönelik bir yazı kaleme aldı. Yeşilçam yıllarından günümüze monopolleşme olduğunu kaydeden Tuna, direktör ve müzisyenler ortasındaki rekabetin sinema isimlerine de yansıdığını kaydetti. Tuna’nın “Dışarıya oyuncu verilmez, istemeyiniz” başlıklı yazısı şu halde;
“Dizi bölümündeki herkese malum sırlardan yalnızca biri piyasaya fikir (Orhan Kemal’in ifadesiyle) ortalık şirelendi.
Her şey ortaya dökülürse o vakit seyredin siz gümbürtüyü.
Demem o ki Ayşe Barım etrafında konuşulanlar dalın yalnızca menajerlik ayağından ibaret. Direktör yahut müzisyen kapatan üretim şirketlerinden tutun da kanal kapatanlara (ana akım televizyon kanallarından birine yalnızca bir üretim şirketi dizi yapabilir, öbür imal şirketleri dizi projesi teklifinde dahi bulunamazlar) kadar daha bir yığın bahis başlığı var.
İnceleme, soruşturma şimdi devam ediyor; işin sonu nereye varır, bilemiyorum.
Benim bildiğim şudur:
Şikâyetler üzerine üretimci şirketlerini ve menajerlik kuruluşlarını incelemeye alan Rekabet Kurumu, dijital devlerden çok uluslu şirketlere kadar rekabet hukukuna karşıt iş çeviren kim varsa avuruna zavuruna bakmadan cezayı kesen saygın bir kamu kuruluşudur. Onun için yanlış yapan hesabını verir.
***
Yeşilçam Sineması’nın en velut iki yönetmeni Osman F. Seden ve Atıf Yılmaz ortasındaki “rekabet”, sonu tatlıya bağlanan sıra dışı bir atışmaya neden olmuştu. Atıf Yılmaz 1961’de yönettiği sinemanın ismini “Allah Cezanı Versin Osman Bey” koymuş, Osman Seden de bir yıl sonra (62’de) “Erkeklik Öldü mü Atıf Bey” sinemasıyla karşılık vermişti.
Türk Sineması’nın köşe taşlarından Ertem Eğilmez de Hababam Sınıf’larıyla ün kazandırdığı Kemal Sunal’la vakitle zıt düşmüş, “Hababam Sınıfı Tatilde” (78) ve “Hababam Sınıfı Güle Güle” (81) isimli sinemalarında Kemal Sunal’a yer vermemişti.
Bununla da kalmamış, Kemal Sunal’ın yerine Şener Şen’i (“Namuslu” ile) ikame etmeye çalışmıştı. Vakitle misyonu Yavuz Turgul devralmış, kaportacılar üzere bir tek “Dışarıya Şener Şen verilmez” tabelası asmadığı kalmıştır.
Sezen Aksu da müziğin Ertem Eğilmez’i üzereydi. Demem o ki, monopolleşme hırsının müzikten sinemaya kadar girmediği dal yoktur. Edebiyat hariç değildir diyeyim de varın gerisini siz hesap edin.
Lakin, bütün bunlar halihazırdaki dizi dalındaki tekelleşmenin yanında son derece günahsız kalır…”
