Terk edip giden babanın borcu yetim kızlara kaldı

Isparta’da yaşayan Mustafa S., 20 yıl evvel 4 yaşındaki F. ve 8 yaşındaki Ş.’yi Çocuk Esirgeme Kurumu’na bırakarak ortadan kayboldu. Anne şefkatinden uzak büyüyen kız kardeşler, kurumun takviyesiyle eğitimlerini tamamladı, meslek sahibi oldu ve hayatlarını yine inşa etti. Fakat hayatlarına dahil olmayan baba, yıllar sonra yoksullukla yüzleşti.

BABANIN BORCU KIZLARA MİRAS: HUZUREVİ FİYATI 9.230 TL

Mustafa S., Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanlığı’na bağlı Eğirdir Huzurevi’ne yerleştirildi. Geliri olmayan babanın birikmiş borcu nedeniyle Bakanlık, yoksulluk nafakası talebiyle kız kardeşlere dava açtı. Isparta 2’nci Aile Mahkemesi, Türk Medeni Kanunu 364. Madde’yi referans göstererek, kardeşlerin borcu ödemesine karar verdi.

“BİZİ TERK EDEN BABADAN NAFAKA İSTENEMEZ”

Mahkeme kararına reaksiyon gösteren F. ve Ş., “Babalık yalnızca kan bağıyla olmaz” diyerek itiraz sürecini başlattı. F., savunmasında, “Baba sevgisi görmedik. Artık sorumluluk yüklemek vicdansızlık” sözlerini kullanırken; Ş., “Aile bağını o koparmıştı. Bu karar hukuka aykırı” dedi. Kardeşler, kararı temyiz mahkemesine taşıyacaklarını açıkladı.

YARDIM NAFAKASI NEDİR… KİMLER ÖDER

Yardım nafakası, TMK 364. Husus uyarınca ekonomik gücü olan yakınların, fakir akrabalarına dayanak olmasını mecburî kılıyor. Birinci dereceden mirasçılar (çocuklar, ebeveynler) öncelikli sorumlu tutuluyor. Lakin F. ve Ş.’nin avukatı, “Baba çocuklarını terk ederek hısımlık bağını kendi eliyle koparmıştır” argümanıyla karara karşı çıkıyor.

TARTIŞMA YARATAN KARAR: HUKUK MU, VİCDAN MI

Uzmanlar, bu davada “çocuklukta terkedilme” ile “yasal sorumluluk” ortasındaki çelişkiye dikkat çekiyor. Hukukçu Ayşe Demir, “Kanunlar duygusal bağı değil, soy bağını temel alır. Lakin bu çeşit davalarda mahkemelerin takdir yetkisi devreye girmeli” yorumunu yapıyor.