Suriye’deki anlaşmanın perde arkası ortaya çıktı
Suriye’de Ahmed Şara liderliğindeki süreksiz hükümet, Türkiye’nin terör örgütü olarak gördüğü YPG’nin oluşturduğu Suriye Demokratik Güçleri’yle (SDG) bir mutabakat imzaladı. Mutabakatın yankıları devam ederken Pencere Dergisi Genel Yayın Yönetmeni İbrahim Altun mutabakatın perde ardını Independent Türkçe’de kaleme aldı.
Anlaşmanın kaidelerini ele alan Altun “Bu muahede kimilerinin düşündüğü üzere Kürtler için bir kayıp değil aksine çok ancak çok büyük bir kazanımın ta kendisidir” dedi.
“ABD SDG’Yİ MUHAFAZA ALTINA ALDI”
“Her ne kadar Türkiye’de kimi medya organları bu muahedeyi SDG’nin tasfiyesi olarak görmüş olsa da tam bilakis SDG, Suriye ordusuna entegre olan bir kolorduya dönüşerek resmi bir statü kazanacak” diyen Altun, “ABD bu atakla SDG’yi muhafaza altına aldı. Artık Suriye’de ortada bir terör örgütü kalmadığına nazaran Türkiye’nin de oraya müdahale etme üzere bir münasebeti de ortada kalmamış olacak” sözlerini kullandı.
“TÜRKİYE İÇİN DE YANSIMALARI OLACAK”
Anlaşmayı Türkiye açısından da kıymetlendiren Altun şunları söz etti:
“Öte yandan bu mutabakatın Türkiye tarafına da yansımalarının olacağı da kesinlikle.
Zira Türkiye’de başlatılan yeni barış sürecinin önündeki en büyük mani olarak görülen Kuzey Suriye problemi büyük oranda tahlile kavuşmuş olacağından süreç daha rahat bir biçimde ilerleyecek.
Olaya bir de bu açıdan bakmak gerek.”
“ALEVİ KATLİAMINA DENK GELMESİ RAHATSIZLIK VERDİ”
Suriye’deki alevilere yönelik hücumlara da değinen Altun, “Beri taraftan bu tarihî muahedenin vakit açısından Suriye’de yaşanan Alevi katliamına denk gelmiş olması bilhassa Alevilerde önemli bir rahatsızlık meydana getirdi.
Zira Şara’nın meşruiyetinin sorgulandığı bir vakit diliminde SDG ile varılan mutabakatın Ahmed Şara için bir can simidi olduğu görüşü var. Bu yüzden Alevi kesimde Mazlum Abdi özelinde Kürtlere dönük bir kızgınlık da hâkim. Ne var ki SDG ile yapılan mutabakat Aleviler için de bir kalkan olabilecek cinsten” dedi.
ANLAŞMANIN ART PLANINDA KİM VAR
“Her ne kadar muahede metninde yalnızca Ahmed eş-Şara ve Mazlum Abdi’nin imzaları olsa da bu muahedenin art planında garantör ülke sıfatıyla ABD, İngiltere, Fransa ve Almanya’nın da olduğu görülüyor” diyen Altun şunları söz etti:
“Gerek İngiltere’nin Suriye Özel Temsilcisi Ann Snow ve beraberindeki heyetin, evvelki hafta Rojava Özerk İdaresi’ne üst seviye bir ziyaret gerçekleştirerek Mazlum Abdi ile görüşmesi gerek CENTCOM Kumandanı Michael Erik Kurilla’nın Mazlum Abi ile görüşmesinin çabucak ardından Ahmed Şara ile bu mutabakatın gerçekleşmesi ve muahedenin öncesi ve sonrasında taraflardan gelen demeçler bilhassa ABD’nin öncülüğünü yaptığı bu garantörlüğü doğruluyor.
Nitekim Fransa Dışişleri Bakanı Jean-Noäl Barrot, dün (12 Mart 2025) SDG kumandanı Mazlum Abdi ile konuşarak Şam idaresi ile yaptıkları mutabakat için kendisini tebrik etti.
Barrot, “Suriye Demokratik Güçleri Kumandanı General Mazlum’la konuştum. Kürt ortaklarımızın haklarını ve güvenliklerini garanti altına alan ve onlarla IŞİD’e karşı gayretin sürdürülmesini öngören Şam ile imzalanan muahedeyi memnuniyetle karşıladım. Fransa onların yanında olmaya devam edecek” sözlerini kullandı.
Öte yandan garantör ülkeler ortasında Türkiye’nin olmaması akıllara “Yoksa Türkiye bu mutabakatta baypas mı edildi?” sorusunu getiriyor.
İşin açıkçası İngiltere’nin masada olduğu bir yerde Türkiye’nin baypas edildiğini söylemek çok da yanlışsız bir yaklaşım olmaz.
Zira uzun vakitten beridir Türkiye ve İngiltere bölgede önemli bir ittifak halinde.
Hele ki Türkiye’de başlayan yeni barış sürecinde İngiltere’nin tesiri çok büyük.
Ne var ki bu mutabakat Türkiye, İngiltere ve İmralı çizgisinde geliştirilen projenin bir sonucu değil.
Bilakis ABD’nin şahsen başına geçtiği ve inisiyatif alarak lakin Türkiye’nin de hassasiyetlerini göz gerisi etmeyerek gerçekleştirdiği bir mutabakat oldu.
Daha doğrusu “Öcalan’ın mı yoksa ABD’nin mi tahlili?” diye ikilemde kalan SDG, ABD’nin tahlilini tercih etti.
Dolayısıyla bu mutabakat Türkiye’nin tam olarak içine sinen bir mutabakat olmadı fakat Türkiye’ye kaybettiren bir muahede da değil mutlaka.
Bu yüzden Ankara, ihtiyatlı bir optimistlik noktasında duruyor.”
