Sayın… Beyefendi… Ve Adam’ın soyağacı… Türk siyasetindeki serüveni

Abdulkadir Selvi Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın AKP milletvekilleriyle bir ortaya geldiği toplantıda “Öcalan’a mesken hapsi” sorusuna verdiği karşılığı şöyle aktardı:
“En çok sorulan soru ise Öcalan’ın mesken hapsine çıkma konusu olmuş. Bu soru toplumun bu bahisteki hassasiyetini yansıtması açısından kıymetli olduğu kadar Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın verdiği karşılık tıpkı vakitte sürecin değerli kilometre taşlarından birini oluşturuyor. Konut mahpusu, mev mahpusu diye bir şey yok. Adamın kendisi de çıkmak istemiyor. Bunlar nereden çıkıyor? Af diye bir şey yok. Bebek katiline af yok”
Selvi’nin Hürriyet Gazetesi’ndeki köşesinde yayımlanan yazı ve aktardığı bilgi, akıllara Türk siyaset tarihinin ‘Adam’ deyişi ile olan mesailerini getirdi.
İLK AKLA GELEN: MUHARREM İNCE
Yakın tarihten birinci örnek 2018 yılından…
Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Recep Tayyip Erdoğan’ın karşısında CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı olan Muharrem İnce, seçim sonuçları resmi olarak açıklanmadan evvel Fox TV’den İsmail Küçükkaya’nın telefonuna ileti atmış ve ‘Adam kazandı’ demişti.
Türkiye seçimi Erdoğan’ın kazandığını birinci olarak bu türlü öğrendi.
İLK ÖRNEK: ŞEVKET SÜREYYA AYDEMİR
Kadro Dergisi kurucularından iktisatçı, tarihçi ve muharrir Şevket Süreyya Aydemir’in 3’er ciltten oluşan yapıtlarının isimleri, Türk siyasi tarihinde ‘Adam’ deyişinin birinci kullanım örneği diyebiliriz. Atatürk’ün hayatını anlattığı ‘Tek Adam’ sırasıyla 1.Cilt, 1963 – 2. Cilt, 1964 – 3. Cilt, 1965 yılında, İsmet İnönü’yü anlattığı ‘İkinci Adam’ 1966-1967 ve 1968 yıllarında yayımlanan eserler, Türk siyasi tarihine ışık tutan kıymetli eserler ortasında yer alıyor.
ASIL ADAM: HZ. ADEM
Adam isminin orjinali, Hz. Adem’den geliyor: İngilizce’de Adam olarak geçiyor… Tanınan kültürün dijital ansiklopedisi Vikipedia’da şu sözler yer alıyor:
Michelangelo’nun ‘Adem’in Yaradılışı’ tablosu Sistin Şapeli’nin tavanında bulunuyor
Adem, Yaratılış 1–5’te birinci beşere verilen isimdir. Adem, Allah’ın farkına varan birinci insandır ve çeşitli inanç sistemlerinde (Yahudilik, Hristiyanlık, Gnostisizm ve İslam dahil) bu biçimde yer alır.
“Hristiyanlığa nazaran Adem, yeterli ve berbatın bilgisi ağacından yiyerek Cennet Bahçesi’nde günah işledi. Bu hareket dünyaya mevt ve günahı getirdi. Bu günahkâr tabiat, tüm soyunu etkiledi ve insanlığın Cennet Bahçesi’nden kovulmasına yol açtı.
İslam’da Adem, yeryüzünde Halife (خليفة) (halef) olarak kabul edilir. Bunun, ya Allah’ın vekili olduğu, ya yeryüzünde yeni bir hassas hayat döngüsünün başlatıldığı ya da her ikisi olduğu manasına geldiği anlaşılmaktadır. İncil’deki anlatıma emsal biçimde, Kuran’da Adem, Ölümsüzlük Ağacı’ndan elma alarak günah işlediği bir bahçeye yerleştirilir ve böylelikle bahçedeki meskenini kaybeder. Adem günahından tövbe ettiğinde, İlah tarafından affedilir. Bu, günah işleyen, yanlışlarının farkına varan ve tövbe eden insan hayatı için bir rehberlik olarak görülür.
Gnostik inanç sistemlerinde, Adem’in bedensel yaratılışı olumsuz bir ışıkta görülür. Unsurun altta yatan şeytanlaştırılması nedeniyle, Gnostik kozmolojiler vücudu Adem’in ruhunun bir hapishanesi olarak tasvir eder. Bu ruh, Sophia (bilgelik) tarafından maddi dünyanın yaratıcısına (Demiurge) aktarılmış olurdu ve o da ruhu bir vücuda üflemeye kandırılırdı”