Sadık Çelik yazdı: Kaliforniya’dan Türkiye’ye… CHP’nin yangından çıkaracağı ders
Kaliforniya, Amerika’nın demokrat kalbi…
Bugün dehşetli bir yangınla ve idare zafiyetleriyle gündemde.
Kaliforniya’da Demokrat Parti’nin elindeki idare, sokaklarda yaşayanlara yönelik meskenler, barınaklar ve toplumsal tesisler üzere “göz alıcı” yatırımlar yaparken, hayati değer taşıyan alanlarda dikkat alımlı bir yetersizlik sergiliyor. Uygun niyetli teşebbüsler bir yana, bu teşebbüslerin ve yapıların korunması için gerekli araçların idaresi ve tedbirlerin alınması konusundaki başarısızlıklar ise gözlerden kaçmıyor.
SÜPER GÜÇ ÇARESİZ KALDI
Dünyanın bir numaralı harika gücünü günlerdir üstün güçsüz ve çaresiz bırakan yangınlar su rezervlerine yapılan yetersiz yatırımlarla temaslı olarak denetimden çıkıyor. İtfaiye teşkilatının ve teknolojik ekipmanların tam donanımlı olduğu düşünülse de, yangınları söndürecek kâfi suyun bulunmaması akıl almaz bir durum…
Sonra, yangının yakın vakitte sirayet edemeyeceği bölgelerde yapılan ani tahliye davetleri trafiği kilitliyor. Bu durum, yangının kıskacındaki alanlardan tahliyeleri ve acil durum takımlarının bölgeye intikalini sekteye uğratıyor. Kriz idare planlamasındaki yetersizliklere bakın…
Los Angeles, coğrafik pozisyonu gereği doğal afetlere karşı en hazırlıklı kentlerden biri olmalıyken, tarihi yangın karşısında sergilediği etkisiz kriz idaresiyle büyük bir çaresizliğe sürükleniyor. Milyon dolarlık konutlarla parıldayan, dünyanın en az yarısının hayallerini süsleyen bir bölgede günlerdir havadaki kül yağmurunu ve dehşet sinemalarından fırlamış üzere duran kıyamet sahnelerini seyrediyoruz. Hem tabiat hem de insanlık açısından büyük bir dram.
Aslında bu durum, idarenin basiretsizliğini ve önceliklerinin ne kadar yanlış belirlendiğini gözler önüne seriyor.
LOS ANGELES’TAKİ YANGIN MI BÜYÜK, CHP’DEKİ YANGIN MI
Tam da öncelikler demişken… Bir de kadrajı Los Angeles’tan İstanbul’a çevirelim.
Birkaç gün evvel Galata Köprüsü’nde balık tutmaya çalışan kişi, argümana nazaran yaslandığı korkulukların kırılması sonucu denize düşüyor… Neyse ki kurtarılıyor. Ama olayda (bu seferlik) can kaybı yaşanmaması, kentin bu tarihi ve en kıymetli köprülerinden birinin korkuluklarının çürümüş olduğu gerçeğini değiştirmiyor… Daha da acısı bu olay ne birinci, ne de son olacak. Daha evvel de pek çok sefer misal olaylar yaşanmıştı gerek Galata Köprüsü’nde, gerek Emirgan’da. Bunların bir kısmı medyaya yansıdı, bir kısmı yansımadı bile…
Altyapı yatırımlarının yetersizliği, bitmeyen trafik sıkıntısı, köstebek yuvasına dönen, amortisör patlatan yollar, fırlayan rögar kapakları, kapıda bekleyen susuzluk ve sarsıntı gerçeği, yeşil alanların korunması konusundaki düşünceler, İstanbul’u İstanbul yapan güzelim kıyı şeridinde bile insanların can güvenliği sağlanmış bir biçimde yürüyebilme hakkına sahip olamaması ve daha bilimum sorun kente kan ağlatıyor…
KENTİN BAHTINI DEĞİŞTİRECEK TESİRLİ ADIMLARDAN ESER YOK
Sol, sosyal demokrat bir parti iki devirdir ülkenin en büyük kentinde seçim kazanıyor. 31 Mart’ta bir evvelki lokal seçimlere nazaran çok daha güçlü bir halde idareye geliyorlar üstelik, Meclis’te çoğunluğu alıyorlar, istedikleri üzere karar çıkartabilir durumdalar… Lakin, popülist, tribünlere oynayan ataklardan öteki, kentin bahtını değiştirecek tesirli adımlardan eser yok hala…
Onun yerine Hazine ve Maliye Bakanlığı’nın, İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin Vilayetler Bankası hak edişini kesmesini konuşuyoruz.
Sonra, Beşiktaş Belediye Başkanı Rıza Akpolat’ın, ihaleye fesat ve yolsuzluk suçlamalarından gözaltına alınışını, bu belediyelerin şebekevari, çetevari yapılanmalarla iş yapmasını, bu derin alakaları konuşuyoruz. Aziz İhsan Aktaş isminde Diyarbakırlı bir “iş insanı”nın, AKP periyodu de dahil olmak üzere, belediyelerin üst seviye yöneticilerine rüşvet vererek ihaleleri organize ettiğine dair iddiaları… Belediyelerde iş yapacak ulaşım, inşaat, paklık üzere alanlarla ilgili şirketler kurduğunu ve bu şirketler aracılığıyla yalnızca Beşiktaş Belediyesi’nden 18 ihale aldığını… (İnsanın aklına Yenidoğan Çetesi lideri olarak tanıdığımız Fırat Sarı geliyor…) Birebir kişinin kamudan ihale aldığı yerler ortasında TBMM, Yargıtay üzere kritik kurumların da olduğunu… Toplam 47 kişi hakkında eş vakitli yakalama ve gözaltı kararı verilmesini…
(Bu durum, yalnızca Beşiktaş’la hudutlu kalmıyor. Vazifeden uzaklaştırılan Esenyurt Belediye Başkanı da dahil, 12 belediye vazifelisi hakkında ihaleye fesat karıştırma, rüşvet üzere kabahatlerden gözaltı kararı verilmiş. Rüşvet operasyonu kapsamında gözaltına alınan bireyler ortasında İçişleri Bakan Yardımcısı Mehmet Aktaş’ın kardeşi Ahmet Aktaş da bulunuyormuş…)
İKTİDAR VE MUHALEFET ORTASINDA GEÇİŞKEN YAPI
İktidar ve muhalefet ortasında geçişken bir yapı oluşturan bu “al takke ver külâh” düzeni…
CHP’de başlatılan, sırada Beyoğlu, Eyüpsultan, Şişli, Sancaktepe ve Sarıyer belediyeleri olduğu söylenen, olasıdır ki İBB iştiraklerine ve İBB’ye gerçek devam edecek olan operasyonları…
CHP, yolsuzluklar ve üzerine atılan lekelerle gayret ederken, iktidar da 31 Mart seçim mağlubiyetini büsbütün atlatmış, olağanlaşma ve yumuşama ile gelen can suyunun tesiriyle küllerinden doğmuş vaziyette. Muhalefetin içini karıştırıp, yer yer “çamur at izi kalsın” siyasetiyle, yer yer partide aslında var olan malzemeyi bulup çıkararak, toz duman olan ortalığı seyredip keyifleniyor.
Bu süreç, CHP’nin son periyottaki imajını derinden sarsarak eşsiz bir biçimde zedeledi. Yanlışsız, yargının siyasallaştığı ve yargıya olan itimadın ayaklar altına alındığı konusunda hemfikiriz, lakin CHP’nin de bu yolsuzluk argümanlarına materyal olması, materyal olacak isimleri bünyesinde barındırması, kabul edilemez.
CHP’NİN YOL HARİTASI NE
Yerel idarelerde gücü elinde tutan CHP, buralarda atacağı ileri adımlarla Türk halkını, ülkeyi daha âlâ yönetebileceğine ikna edebilmeli, kendinde çekim merkezi oluşturabilmeli. Seçmenin partiden beklediği bu. Salt iktidar karşıtlığı üzerinden bir parti siyaseti geliştirilemez. CHP adalet konusunda ne düşünüyor? İşsizlik? Minimum ücretlinin ve emeklilerin hali pür melali? Komşularla münasebetler konusunda? Kıta sahanlığı konusunda? Bürokrasi konusunda? Eğitim konusunda? Uyuşturucu batağındaki gençler konusunda? Cezaevi koşullarının uygunlaştırılması konusunda? Sıhhat, güvenlik mevzularında? Etraf konusunda? Global ısınma konusunda? Yenilenebilir güç konusunda? Özgürlükler alanında? Partiler yasası ve seçim sistemi konusunda? Tüm bu alanlarda ve daha fazlası hakkında kendi fikirleri, kendi yol haritası, planlamaları nedir?
CHP Genel Başkanı’nın kendi meskeninde bile uygulamadığı ve iktidara alay konusu olan ışık yakıp söndürme aksiyonundan daha tesirli bir siyaset geliştiremiyorlar mı nitekim? Ana muhalefet partisinin üretebildiği siyaset bu çeşit hareketlerden öteye geçemiyor mu?
23 yıldır ülkeyi yöneten ve bugün ülkede yaşanan tüm siyasal, ekonomik, toplumsal, toplumsal ıstırapların baş müsebbibi, mutsuzlukların kaynağı olan iktidar partisi sazı eline almış, hiç durmadan çalıyor. Güya problemlerin sorumlusu değilmişçesine, “Ben yaşanan ıstırapların farkındayım ve bir dahaki periyot bunların hepsini çözecek olan da tekrar benim” bildirisi verebiliyor meclis kürsülerinden, küme toplantılarından. Tam da muhalefetin söylemesi gerekenleri söylüyor. İktidar partisi hem iktidar, hem de muhalefet rolünü sahipleniyor adeta. Küme toplantılarından Kürtçe maniler yükseliyor… İktidar partisi genel lideri, “Kırmızı kart” hareketi CHP’nin karakterine uygundur, diyor. Kırmızı, yasakların rengidir, diyor. Yani sol, sosyal demokrat bir partiyi yasak kavramıyla bile bir ortaya getirebiliyor… Kendisine söylenmesi gereken her şeyi mikrofonu eline alıp o söylüyor. Özgür Özel’den gelen tüm pasları gole çeviriyor… Bütün aparatları eline almış, kitlelerini konsolide etmiş durumda.
Şimdi Cumhurbaşkanı’nın çıkıp, “parlamentoyu feshediyorum, ülkeyi erken seçime götürüyorum,” dememesini sağlayacak ne var artık? CHP’nin baskın bir tokat yeme mümkünlüğü ne yazık ki yüksek.
CUMHUR İTTİFAKININ GÖRMEK İSTEDİĞİ GÖRÜNTÜ
CHP tüm bunları konuşmadığı, içine kapandığı, kendi keşmekeşinden çıkamadığı taktirde bu türlü mahkeme kapılarında tartışılan bir parti olmaya devam eder… Aslında Cumhur ittifakının görmek istediği görüntü tam olarak bu. Elbette yapılan operasyonların siyasi tarafı var, hatta bu yan ağır basıyor. Fakat sen neden tüm bunlara malzeme veren parti oluyorsun? Yolsuzluğa en şiddetli yansıyı göstermesi beklenen bir parti, nasıl oluyor da kendini yolsuzlukların merkezinde buluyor, öznesi pozisyonuna gelebiliyor?
Türkiye’de, genel manada bir “temiz eller” operasyonuna muhtaçlık var. Bu operasyon, sadece CHP içinde değil, tüm siyasi partilerde gerçekleştirilmelidir. Fakat bu formda siyasetin prestijini tekrar inşa edebilir, siyasetçiye duyulan inancı geri kazanabiliriz. Aksi takdirde, şu anda yerle bir olan bu itimadın en somut göstergesi olan kararsız seçmen oranı, ki bu oranın yüzde 30’lara yükseldiği ve en büyük partinin kararsızlar partisi olduğu görülüyor, daha da artmaya devam edecektir.
CHP seçmeninin lisanında artık acı bir tat var; yağmurdan kaçarken doluya tutulmuşçasına bir hayal kırıklığı içindeler. Sandık başına, gerçek bir toplumsal demokrat değişim umuduyla yöneldiklerinde, sonu gelmeyen bir Matruşka oyununa dönüşen siyasi görünümle karşılaşıyorlar. Her seçimde, birbirinin içinden çıkan, birbirine tıpatıp benzeyen figürlerle yüzleşmek, umutları yerle bir ediyor. Bu durumun somut yansıması da zati anketlerde, CHP’nin azalmakta olan oy oylarından okunabiliyor.
CHP EVVEL KENDİ İÇERİSİNDE BARIŞ TESİS ETMELİ
CHP’yi de ülkeyi de düze çıkarmanın yolu acil bir seçimli kurultaydan geçiyor. CHP içindeki bu parçalanmış yapı, (öyle ki mevcut parti idaresinin başarısız olmasını dileyebilecek kadar intikamcı bir kutuplaşmış yapı) bertaraf edilmeli. Böylesine ikiye yarılmış bir partiden ülkenin yaralarına merhem olması elbette beklenemez. CHP evvel kendi içerisinde barışı tesis etmeli, sonra ülkenin barışı, refahı için kolları sıvamalı. Bu iç barışın, bölünmüşlüğün sona ermesinin, tekrar ve güçlü bir halde bir bütün haline gelebilmenin, ortak kıymetlerde ve ortak gayelerde birleşmenin yolu da kurultaydan geçiyor…
***
Bu sırada İBB Başkanı İstanbul’u bırakmış, kentte ömrü ağır ve aksak hale getiren tüm kaygıları bir kenarda bekletip Suriye’ye yardım etmenin, orada toplumsal konut yapmanın, bir öteki deyişle tribünlere oynamanın peşinde…
Bu ortada belediyelere operasyon yapılacağı tarafında çıkan haberlere de sitem ediyor, bu türlü haberler yapmayın, bunlar, çalışma arkadaşlarımızın iş yapma gücünü ve cüretini elinden alıyor, diyor. Lakin bu noktaya, genel lider Özel’in olağanlaşma siyasetleriyle birlikte gelindiği, iktidarın bu güce, yumuşama siyasetlerinden aldığı güçle ulaşmış olduğu gerçeğini atlıyor. Ayrıyeten “amaç ben isem, arkadaşlarıma zahmet çektirmeyin,” diyerek bir manada rest çekiyor, kendisine siyasi yasak getirilmesinden bahsediyor, hodri meydan diyor. Kendini İstanbul Belediye Başkanlığı’nın ötesinde bir pozisyona yerleştiriyor ve Cumhurbaşkanlığı adaylığını ilan ediyor.
***
NORMALLEŞME VE YUMUŞAMA POLİTİKASI
Ülkede yoksulluk arşa yükselmiş, minimum fiyatlı kan ağlıyor… Ülke, kirasını veremeyen, konutuna et götüremeyen, eti bırakın karnını bile doyuramayan beşerlerle dolup taşıyor, ana muhalefet partisi kendi içinde kaynayan kazanlara su taşıma peşinde… Birbirlerine “pışık” çekiyor… Ne yoksulluğa, ne adaletsizliğe, ne hukuk tanımazlığa, ne artık normalleşip kanıksanan tek adam rejimine karşı rastgele bir tesirli argüman, bir siyaset, bir yol haritası ortaya koyabiliyor.
Bu sırada bugüne kadar iktidarın maşası olmadan varlığını sürdürmeyi başarabilmiş az kanallardan bir tanesi olan Flash Tv’de, Bank Müspet’in sahibi Erhan Kork tarafından, havuz medyasına dahil olmak üzere, satın alınıyor. CHP tekrar suskun… Sanıyor ki tüm ülke onları izliyor, onları takip ediyor… Yalnızca 3 kanal yapabiliyor bunu kısmen halbuki, onlar da birer birer elden gidiyor…
CHP’li seçmen bu “normalleşmeler”, bu “yumuşamalar,” bu kanıksamalar, görmezden gelmeler, sinmeler, hatta birlikte iş tutmalar için mi sandığa gidip oy verdi…
***
AMERİKA’DAKİ TRAJEDİ TÜRKİYE’YE UYARI
Kaliforniya, bir vakitler Demokratların iktidara yürüyüşünde kilit rol oynamışken, gelecek periyotlarda bu takviyeden yoksun kalabilir. Pekala ya CHP, ya İstanbul?
Los Angeles yangını, başta İstanbul Belediyesi olmak üzere, CHP’li belediyeler için bir laboratuvar niteliğinde… Çıkarılması gereken derslerle dolu bir laboratuvar…
Altyapı yatırımları, kriz idaresi ve kent planlamasında acil aksiyon planlarının oluşturulması gerekiyor. Aksi halde, İstanbul’un da Kaliforniya üzere yanıp kül olmaması yahut bilim insanlarının her gün biraz daha yaklaştığını bas bas bağırdığı büyük İstanbul sarsıntısında yerle bir olmaması için elde avuçta kalan fırsatları pahalandırmak, somut ve tesirli adımlar atmak kural.
Amerika’nın yaşadığı bu trajedi, Türkiye’nin kent idareleri için önemli bir ikaz niteliğinde.
***
Şimdi Amerika’daki yangın, Amerika ve İsrail’in, başta Filistin olmak üzere Orta Doğu’da yürüttüğü kan ve gözyaşı siyasetine karşı, ilahi bir karşılık olarak okunuyor binlerce insan tarafından. Etme- bulma dünyası deniyor, “bu daha başlangıç” deniyor. İnsanların yüreğine su serpiliyor adeta…
Böylesine düz ve sığ bir bakış açısı aslında Türk toplumunun derinlerinde yatan bir ruh halini yansıtıyor. Solun uzun müddettir ve ısrarla göz arkası ettiği, hatta reddettiği bu kültürel kodlar; kadercilerin, hayallerini sırf ilahi bir dokunuşla gerçekleşebileceğine inananların, hayata arabesk bir gözle bakanların, acı çekenlerin duygusal dünyası…
Halbuki Ferdi Tayfur’un dediği üzere tahminen de, arabesk ölürse Türk milleti de ölür…
Biz bu beşerlerle birebir kentleri paylaşıyor, tıpkı havayı soluyoruz, tıpkı toplu taşıma araçlarına biniyor, birebir sokaklarda yürüyoruz. Acıda, hüzünde, sevinçte kesişiyor, hayatın kalbinde buluşuyoruz. Türküler, ağıtlar, arabesk melodiler; hepsi bu toprakların sesi, hepsi bizim yankımız. Fakat ülkede bir Ferdi Tayfur öldüğünde, onu üstünkörü anmaktan öteye geçemiyoruz. Sol kimliğimiz elimizdeyken Ferdi Tayfur’un müziğini dinlemeye de, Ferdi Tayfur kimliğini derinlemesine incelemeye de cüret edemiyor, bunu kendimize yakıştıramıyoruz. Bu formda milletin gerçek kodlarını okuyamıyor, ruhuna dokunamıyoruz. Toplumun derinlerinde yatan duygusal ve kültürel dinamikleri anlamanın uzağına düşüyoruz.
Halbuki;
Seni sana bıraktım, Vicdanınla baş başa, Dinle kalbinin sesini, Anlatır beni sana, Dinle kalbinin sesini, Anlatır beni sana…
***
Bu ortada kalp krizi nedeniyle hastaneye kaldırılan ve tedavisi devam eden kıymetli gazeteci Yılmaz Özdil’e de geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.
Sadık Çelik
