PEN şiir ödülünün Hilmi Yavuz’a verilmesi tartışma çıkardı
PEN’in her sene 21 Mart Dünya Şiir Günü münasebetiyle verdiği mükafatın bu yılki sahibi Şair Hilmi Yavuz oldu. Mükafatın verilme münasebeti ise şöyle açıklandı:
“Türkçenin önde gelen şairi, fikir insanı ve deneme muharriri Hilmi Yavuz’un şiir ve yazı birikimi edebiyatımız için eşsiz bir hazine. İşlek bir niyetin, imgelem gücünün eserleri olan her yapıtıyla gündeme yeni bahisler getiren, tartışmalar açan ve ateşleyici kıvılcımlarıyla ilgi uyandıran Hilmi Yavuz yeni şiir kitabı Hayal Şiirleri’yle 2025 PEN Şiir Ödülü’ne de kıymet görüldü. Hilmi Hoca’nın başta sayısız şiir kitabı olmak üzere, tüm niyet, deneme kitaplarını da mart kitabı olarak seçmekten ve sizlerle paylaşmaktan onur duyuyoruz. Mükafatını kutlarken kaç yeni kitaplarıyla buluşmayı diliyoruz.”
Aydınlık gazetesinden Gözen Esmer’in haberine nazaran, PEN geçen sene LGBT’ye takviyesiyle bilinen Barış Pirhasan’a Şiir Mükafatı vermişti. PEN’in Hilmi Yavuz’a ödül vermesinin akabinde edebiyat dünyasında da ödül kurumları tartışılmaya başlandı.
“ERGENEKON TERTİBİNDEKİ HALİ UNUTTURULMAK İSTENİYOR”
Yavuz’a ödül verilmesini pahalandıran Şair Seyyit Nezir, “Her yıl 20 Şubat’ta ‘Yılın Şairi’ni açıklayan PEN, bu yıl 10 Mart’ı beklemiştir. Bu gecikmenin birincil nedeni, İlhan Selçuk’un 100. yıl anmasını geride bırakıp Hilmi Yavuz’un ona hücumlarının ve onun Yavuz’a tenkitlerinin hatırlanmasını engellemekti. Zira günümüz insanı ceptelin her an silen manzara silindiriyle çabucak unutuyor. Dün Cemal Süreya Kültür Sanat Derneği olarak şu kararı aldık: Unutturmayacağız.” tabirlerini kullandı.
İlhan Selçuk’un Ergenekon tertibiyle gözaltına alınmasının akabinde Yavuz’un yazdığı yazıyı hatırlatan Nezir, “Hilmi Yavuz’un 1990’dan başlayarak çizdiği politik ve düşünsel Zaman’e kişiliğinin yüzlercesini, İlhan Selçuk, ‘Postmodern Sosyalist!..’ (11 Eylül 2009) prototipiyle açığa vurmuştur. Ergenekon davaları nedeniyle gözaltına alınışından sonraki yazılarından biriydi bu yazı.” dedi.
“GERÇEKLERİ GÖZDEN KAÇIRDI”
Hilmi Yavuz’un, gündelik ömrün gerçeklerini gözden kaçırdığını kaydeden Nezir, şöyle konuştu:
“Kültür sanat bağlamında Yenibütün Bildirisi’nden beri Hilmi Yavuz’a karşı izlediğimiz tavır, onun Taormina’yla birlikte, her türlü imkânı postmodernizm uğruna çarçur ederek genç nesilleri da tüketim kültürü istikametinde etkilemeye çalışmasının sonucudur. Hakikaten Enver Ercan’ın kendisiyle söyleşisinde şöyle diyordu: ‘Günümüz şiirini onarıyorum.’ Vakit içinde apaçık ortaya çıktı ki, edebiyatımızın o gün geldiği gerçekçi doruklarda bu, birikime yönelik bir yıkım ve tüketme programının öncülüğüdür. Hilmi Yavuz şatafatlı söyleyiş ve kelam oyunlarına dayalı köpüklü imgelerle gündelik ömrün gerçeklerini gözden kaçırma ve silme çabasının parlak örneklerini vererek birikimi Metaverse bataklığına gömme kötülüğünü edebiyat sanmış, şiiri bu uğurda berbata kullanmıştır. ‘Hüzün ki en çok yakışandır bize’ üzere arabesk bir dize, Yavuz’un tamiratının şiirimize hangi yıkımı yakıştırdığının çok yalın örneğidir.”
“PEN’İN LİBERAL TUTUMUYLA UYUMLU BİR KARAR”
Şair Kaan Eminoğlu ise PEN’in Hilmi Yavuz’a ödül vermesine şaşırmadığını belirtti. Hilmi Yavuz’un “Türkçe Edebiyat’ telaffuzunu desteklediğini hatırlatan Eminoğlu, “Ben, Hilmi Yavuz’a PEN Şiir Ödülü’nün verilmesini isabetli bulanlardanım. Malum, Hilmi Yavuz bundan birkaç ay evvel heyet üyeleri ortasında olduğu Seyhan Erözçelik Ödülü’ndeki heyetin dağılmasına neden olan ‘Türk Şiiri-Türkçe Şiir’ tartışmasında ‘Türk Şiiri’ diyenlere yüz çevirip ‘Türkçe Şiir’ diyenler safında yer aldığını kamuoyuyla paylaşmıştı. Edebiyat kamuoyu geçmişte bu tutumun bir benzerini Türk PEN’in, ‘PEN Türkiye’ hâline dönüştürüldüğü süreçte de görmüştü. Probleme bu boyuttan bakıldığı vakit hal olarak birleşen kişi ve kurumların isimlerin ödüllerde buluşmasında bir sorun görmüyorum.” dedi.
PEN’in liberal tavrına dikkat çeken Eminoğlu şu sözleri kullandı:
Liberalizmin postmodern woke kültürünün, kendi saflarında buluştuğu sanatkarları el üstünde tutmakta ne kadar becerikli olduğu bilinen bir gerçek. Mevzuyla ilgili bana değişik gelen tek şey geçmişte sosyalist/cumhuriyetçi çizgide olduğunu sandığımız kimi dostların liberal postmodern şairlerin böylesi ödüllerle ödüllendirildiğinde güya sosyalist ihtilal gerçekleşmiş üzere sevinmeleri! Geçmişin bugünün aynası olmadığını deneyim ederek görüyoruz. Tahminen de bizim sandığımızın bilakis herkes liberaldi fakat liberalizm geçmişte bugün olduğu kadar tanınan olmadığı için hiç kimse bu gerçeği itiraf edemedi. Lakin şu an iltifat yağmuru biçiminde itirafta bulunanların unutmamaları gereken bir şey var. Biz buradayız ve şimdi bütün kaleler zapt edilmedi!”
