Özkök herkesin aklındaki soruyu sordu: Bunlar CHP’li belediyede yaşansaydı neler olurdu

O günü unutmuyorum hiç.
Çünkü çok koymuştu bana bir vatandaş olarak.
Bir gün evvel ülkemin öteki ucu zelzeleyle sarsılmış ve binlerce insan enkazın altında kalmıştı.
Tarihe “6 Şubat Depremi” olarak geçen bir felaketti.
6 Şubat 2023 gecesini yani.
Bütün Türkiye o bölgeye yardıma koşuyordu.
Bütün belediyeler, iş makinaları, yardım kamyonları, ambulanslar, cenaze otomobilleri, seyyar mutfaklar, birinci yardım materyalleri, ellerinde ne varsa kamyonlara yükleyip yollara düşmüştü.

7 ŞUBAT’TA MUĞLA’DAN YOLA ÇIKAN KAMYONLAR KENT DURDURULUYOR

O günün ertesinde Muğla’dan da yardım kamyonlar yola çıkıyordu.
Ama işgüzar bir Devlet yöneticisi, kentin çıkışında kamyonları durdurmuş, üzerindeki belediyeye ilişkin yazıları örtüp yerine “AFAD” yazdırıyordu.
Belli ki bir yerlerden buyruk gelmişti…
Deprem bölgesinde de AKUT’un yardım takımları kentin girişinde bekletiliyordu.
Ankara zelzele bölgesinde yalnızca “AFAD” ve “Devlet” yazısını görmek istiyordu.
Vatandaşın istekli kuruluşları, belediyeler birer birer hayalete döndürülüyordu.
Geç gelen devlet, erken geleni alandan uzaklaştırıyordu.

ÖNCEKİ HAFTA BURSA’DA HAYATINI KAYBEDEN 5 AKUT GÖNÜLLÜSÜ

O felaket içinde bile kimi beyinler, enkazın altındaki insanları değil, Ankara’daki kimi bireyleri şad etmeye uğraşıyordu.
Hiç unutmadım o geceyi, o günleri…
Çünkü o günden sonra yaşanan her felaket bana işte o işgüzar yöneticileri hatırlatıyor.
Önceki hafta Bursa’daki yangını söndürmeye çalışırken hayatını kaybeden 10 kahraman insanımızın 5’i orman çalışanı, 5’i AKUT gönüllüsüydü.
Aynı gün İçişleri Bakanı ise bu gönüllülerin ismini ağzına almadan, yangında çalışan yalnızca AFAD mensuplarından kelama ediyordu.
O gün tekrar, Muğla kapısındaki işgüzar devlet yöneticisini hatırladım.

O 6 ŞUBAT’TA DEVLETİN EN İTİBARLI OLMASI GEREKEN KURUMU ÇÖKMÜŞTÜ

Ama bana o günleri asıl hatırlatan olay, Muğla ve Fethiye’de günlerdir konuşulan Kızılay skandalı oldu.
6 Şubat zelzelesinde en fazla prestij kaybeden kurum Kızılay olmuştu.
Depremin birinci 48 saatinde devlet bölgede yoktu.
Kızılay da yoktu.
Ta Osmanlı periyodundan beri hepimizin gözbebeği olan kurum 6 Şubat’ta tam manasıyla enkazın altında kalmıştı.
O enkaz ki, altından hala canhıraş feryatlar gelirken, Kızılay Başkanı AKUT gönüllülerine çadırı bile parayla satmaya çalışıyordu.
Halkın gözünde tabanlara inmişti bu kurum…
Meğer bu düşüş orada kalmamış…
Dibin daha da tabanı varmış.
Bakın bu güzide kurumumuzun Muğla ve Fethiye şubelerinde neler yaşanıyormuş…

BU YIL TEMMUZ AYINDA FETHİYE KIZILAY’INDA PATLAYAN SKANDAL

Bu yılın temmuz ayında…Yani geçen ay…
Bu yılın temmuz ayında Kızılay Fethiye Şube Başkanı Burhanettin Tuna’nın iki oğlu tutuklanıyor.
Olayın detayı şöyle:
Fethiye Kızılay Şube Başkanı Burhanettin Tuna’nın oğlu, EMRULLAH TUNA, Seydikemer Başsavcılığının yaptığı bir operasyonla GÖÇMEN KAÇAKÇILIĞI’ndan gözaltına alınıyor ve çıkarıldığı mahkemece tutuklanan cezaevine gönderiliyor.
Aynı gün öbür oğlu ENES TUNA iki farklı araçla Antalya’dan Fethiye ye gelirken (Fiziki takipteymiş) Fethiye girişinde durduruyor.
Aracında yapılan aramada uyuşturucu ve tarihi eser bulunuyor.
Aynı gün tutuklama talebi ile Hakimliğe sevk ediliyor ve uyuşturucu unsur kaçakçılığından tutuklanarak cezaevine gönderiliyor.

KIZILAY MERKEZİ: LİDER İSTİFA ETTİ… FETHİYE BAŞKANI: “HAYIR KOLTUĞUMDA OTURUYORUM”

Soruşturmanın ardından Fethiye Şube Başkanı Burhanettin Tuna’nın, şube başkanlığı misyonundan istifa ettiğini açıklanıyor.
Kızılay Genel Müdürlüğü açıklamasına nazaran istifa “kendi isteğiyle” gerçekleşmişti.
Dışardan ve Ankara’dan bakıldığında durum bu türlü.
Genel merkez “Başkan kendi isteği ile ayrıldı” diyordu ancak Fethiye’de yaşayanların gördüğü tablo büsbütün farklıydı. Kızılay Fethiye İlçe Başkanı Tuna, bir açıklama yaparak; “Hayır ben vazifemin başındayım” diyordu.
Ancak kamuoyu bu hususta öylesine yükselmişti ki, lider 10 gün sonunda istifa etmek zorunda kalıyor.

KIZILAY İLÇE BAŞKANI NEYE VEYA KİME GÜVENEREK DİRENİYOR

Peki o kadar müddet nasıl direnebildi?
Belli ki genel merkez ona “Kendin çekil” demiş, lakin o direnmişti.
Böyle bir durumda genel merkezden ne beklersiniz?
İlçe liderini misyondan almak değil mi…
Hayır…
Ne vazifeden alındı ne de bir açıklama yapıldı.
Bu durumda;
Ya Fethiye’deki adam çok kuvvetlidir ve Ankara’daki politikler aracılığıyla yerinde kalmıştır.
Ya da bilmediğimiz diğer şeyler vardır.
Neticede sıkıntıyı Ankara değil lokal kamuoyu hallediyor.

KIZILAY MUĞLA LİDERİNİN SUSKUNLUĞU NEDEN

Bütün bunlar olup biterken Fethiye şubesinin bağlı olduğu Muğla Kızılay Başkanlığı ne yapmaktadır?
Hiçbir şey…
Ağzını açıp tek söz etmemektedir.
Neden?
Cevabı basit…
Çünkü Muğla Kızılay Başkanlığına biraz yakından bakınca orada da farklı bir durumla karşılaşıyorsunuz.
Orada da bir öteki rezalet vardır.
Hadi öyleyse o durumu da görmek için Muğla Kızılay’ına geçelim.

BAŞKANIN KATILAŞMIŞ KARARI: “RESMİ DOKÜMANDA SAHTECİLİK”

Muğla Kızılay Şube Başkanı’nın ismi Şadi Pirci…
Onun rezaletini de CHP Muğla Vilayet Lideri Av. Zekican Balcı’dan öğreniyoruz.
Ona nazaran Pirci’nin sicilinde mutlaklaşmış bir mahkûmiyet kararı vardır.
“Şadi Pirci’nin 2015 yılında “resmî evrakta sahtecilik” hatasından yargılanmış 2 yıl 6 ay ceza almıştır.
Yani, Kızılay Muğla Liderinin “kesinleşmiş bir mahkûmiyet kararı” bulunmaktadır.
Birileri bu katılaşmış cezayı sümenaltı etmiştir.

SİCİLİNDE BU KARAR BULUNAN BİRİ KIZILAY BAŞKANI OLAMAZ

Oysa, “TCK 204/2 ve 53. unsurları mucibince Pirci’nin kamu vazifelerinden menedilmesi, seçme-seçilme hakkının kısıtlanması ve dernek-vakıf üzere kuruluşlarda vazife alamaması gerekmektedir.”
Ama ne var ki, Muğla Kızılay başkanı hala görevinin başındadır.
Yani halkın gözünde en prestijli kuruluş olması gereken kurumun başındaki insan 10 yıldır, kanunen oturmaması gereken bir koltukta oturmaya devam etmektedir.
Şadi Pirci bu cezaya yargıtay nezdinde itiraz ediyor. Ne olduysa burada oluyor. Evrak bekliyor ve vakit aşımına uğratılıyor.
Yargıtay vakit aşımı kararı veriyor.

AİLE İÇİNDE OLAN AİLE İÇİNDE KALIR

Bütün bunlar olup biterken Kızılay Genel Merkezi de tek söz etmiyor.
Sadece Muğla değil, Kurumun Ankara’daki genel merkezi üzerine adeta “sessizlik sisi” çökmüştür.
“Aile içinde olan aile içinde kalır, dışarı konuşan gider” görünümü yani…

KIZILAY’A YAPILAN KURBAN BAĞIŞI 2024’TE NİÇİN YÜZDE 67 DÜŞTÜ

Bunları araştırırken, önüme Kızılay’la ilgili çok değişik bir sayı düşüyor.
Kızılay’a yapılan kurban bağışında büyük bir düşüş yaşanıyormuş.
2023’te Kızılay’a yapılan kurban bağışı sayısı yaklaşık 42 bin pay iken, 2024’te bu sayı 14 bin paya gerilemiş…
Bu, yaklaşık %67’lik bir düşüş manasına geliyor.
Aynı kaynakta nakdi bağışlar açısından da düşüş görüldüğü, ayrıyeten kan bağışlarının da azaldığı belirtiliyor…

DEVLET ADETA DERİN BİR “İTİBAR KRİZİ” YAŞIYOR

Bir devletin, gönüllülük aslına dayalı kurumlarında bu türlü çürümeler başlamışsa, bilin orada işler âlâ gitmiyor demektir.
Çünkü bu çöküş öteki kurumlara da süratle yayılıyor.
Şu halimize bakın.
Önce bir LGS krizi yaşadık.
Milli Eğitim, zati şahsen bakanın hareketleri ile halkın prestij sıralamasında en altlara düşmüştü.
Şimdi “Parti rumuzlu ayrımcılık” üniversite imtihanlarına da bulaştı duygusu yarattı.
Yüzbinlerce genç devletine olan itimadını sorguluyor.
Adalet ve yargı artık beşerler için iktisattan sonra en büyük tehlike olarak görülmeye başladı.

e-DEVLET’İN DİJİTAL HUDUT UÇLARI ZONA

Güvensizlik, devletin inanç damarlarına da yayılıyor.
Diyanet İşleri, güya halkın gözünde devletin prestijini en tabana düşürmek için her hafta Cuma vaazlarında elinden geleni yapıyor.
Arkasından artık de düzmece diploma krizi patladı.
Seçilmiş İstanbul Büyükşehir Belediye Liderin YÖK tarafından kabul edilmiş diplomasını bile elinden almayla çalışan iktidar, düzmece diplomayı alanı da vereni de o denli seyrediyor.
Sahtecilik diplomadan, tapu kayıtlarına bulaşıyor.
Ama “Sessizlik kanunu” her şeyin üstünü örtüyor.
Yeni Türkiye’nin e-Devleti, dijital hudut uçlarından zona olmuş.
“Dijital Enflasyon” halkın devlet kurumlarına olan prestijini da yakıyor.
Devlet güya bütün kurumları ile oradan buradan sökük atıyor.

BUNLARIN ONDA BİRİ BİR CHP’Lİ BELEDİYEDE OLSAYDI

İşte bu görüntüye bakıp yeniden 7 Şubat 2023 sabahına dönüyorum.
Muğla Belediyesinin, kentin kapısında durdurulup, üzerine zorla “AFAD” amblemi yapıştırılan yardım kamyonuna…
Devletin, bir o kamyonun üzerindeki bez afişini değiştirme azmini hatırlıyorum.
Bir de bugün valiliğin gözü önünde Kızılay’da olup bitenlere karşı sessizliğini görüyorum.
Herkes üzere ben de tıpkı soruyu soruyorum:
Bunların onda biri bir CHP’li belediyede olsaydı ne olurdu?
Şimdi yerinde bir kayyım oturuyor olurdu.
Tabi kendisi de Silivri’de…

Ertuğrul Özkök