Öcalan demokratik konfederalizm istiyor… Yeni Şafak ise İslam Cumhuriyeti
“Demokratik Konfederalizm”, terör örgütü PKK elebaşı Abdullah Öcalan tarafından geliştirilen ve PKK’nin ideolojik çerçevesini yine şekillendiren alternatif bir idare modeli.
Ulus-devlet sistemine karşı, devlet dışı ve tabana dayalı bir toplum örgütlenmesini temel alan modelin uygulanmasını isteyen Abdullah Öcalan’ın yanı sıra bugün Yeni Şafak gazetesinde dikkat çeken bir yazı kaleme alındı.
“İSLAM ÇATISI ALTINDA GÖNÜL BİRLİĞİ”
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın eski metin muharriri Aydın Ünal bugünkü “Beyaz Türk, kara Türk ve Kürt” başlıklı yazısında “Türkiye için İslâm çatısı altında tam bir gönül birliğinden diğer yol muhaldir” tabirlerini kullandı.
Ünal’ın yazının ilgili kısımları şöyle:
“Osmanlı Devleti’nin son yıllarında “millet”, “milliyet”, “Osmanlı”, “ümmet” üzere kavramlar ve bu kavramların çerçevesi çok ağır biçimde tartışılıyordu. Tartışma, yeni kurulan Cumhuriyet’e de miras kaldı. Çabucak her tartışma üzere bu değerli tartışma da Çankaya sofrasında sabaha karşı alınan kararlarla çarçabuk bir çerçeveye kavuşturuldu, üzeri örtüldü, belgeler kapatıldı ve tekrar tartışılması adeta yasaklandı.
“MUSTAFA KEMAL KELAM ALIR…”
Büyük Millet Meclisi’nin birinci oturumlarından birinde, 1 Mayıs 1920’de, Kastamonu Mebusu Yusuf Kemal Bey konuşmasında çokça “Türk” sözünü kullanır. Sivas Mebusu Buyruk Paşa kelam alır ve bu konuşmayı eleştirir: “Rica ederim yalnızca Türkler değil, Müslümanlar demek, hatta Osmanlılar demek kâfidir efendim. Bu vatanda Çerkez, Çeçen, Kürt, Laz ve daha bir grup İslam kabileleri vardır. Bunları hariçte bırakacak, tefrikaya sebep olacak kelam söylemeyelim”. Tartışma uzayıp büyüyünce Mustafa Kemal kelam alır: “Efendiler, problemin bir daha tekerrür etmemesi ricasıyla bir iki noktayı arz etmek isterim. Burada maksud olan ve Meclis-i Alinizi teşkil eden zevat yalnız Türk değildir, yalnız Kürt değildir, yalnız Laz değildir. Lakin hepsinden mürekkep anasır-ı İslamiyedir, samimi bir mecmuadır.”
Bu kucaklayıcı hal, Cumhuriyet’in kurulmasıyla birlikte, Yusuf Akçura’nın, Yahudi bir hahamın oğlu olan Munis Tekinalp’in (Moiz Kohen) fikirleriyle ırkçı bir çerçeveye evrilir. Başlarda Ziya Gökalp de bu tartışmalarda tesirli olsa da vefatıyla birlikte, “Türkleşmek, İslâmlaşmak, Muasırlaşmak” kavramlarından “İslâmlaşmak” dışarda tutulmuştur.
“DEMOKRAT PARTİ İKTİDARA GELİR…”
Çok partili hayata geçilmesiyle birlikte Kara Türkler ve Kürtler, dar ve dışlayıcı millet anlayışına bir reaksiyon olarak Demokrat Parti’yi iktidara taşırlar; sonraki yıllarda da bu rövanşın tezahürü olarak daima sağ partilere takviye verirler. Türkiye, Beyaz ve Beyazlaşmış Türklerle, Kara Türkler ve Kürtlerin kutuplaştığı bir arenaya dönüşür.
Cumhu-riyet, birinci düğmeyi yanlış iliklemiştir, üzerine bir de “laiklik” isimli kilidi vurmuş, 102 yıl boyunca, CHP ve “yarattığı” Beyaz-Beyazlaşmış Türkler eliyle bu kilidin bırakın açılmasını, konuşulmasını, tartışılmasını dahi önlemiştir.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Kızılcahamam konuşması, 102 yıllık bir yanlışın sorgulanması noktasında da tarihidir. Yakın vakitteki konuşmalarında da Erdoğan üst kimliğin İslâm olduğunu vurgulamıştır.
Türkiye’nin yeni “millet” ve “vatandaş” tarifinin, ezici çoğunluğun ortak pahası olan “İslâm” ortak kimliği altında tanımı de kaçınılmazdır.
Türkiye’de milliyetçi hareket 1940’lardan itibaren, “Türk-İslâm” sentezi üzerinde ilerledi; bugün de MHP Genel Lideri Sayın Devlet Bahçeli, gerçek bir milliyetçi yaklaşımla Türkiye’yi “Türk-İslâm” sentezi üzerinden kucaklıyor ki bu eşsiz bir fırsattır.
“PKK BİTERKEN..”
Yine, PKK’nın, 47 yıl boyunca terörden çok Kürtleri beyazlaştırıp ayrıştırma siyaseti güttüğü açıktır. PKK biterken, “Kürt Kemalizmi” de, “Kürtlerin beyazlaştırılması” da bitecektir ki, bu da bir fırsattır.
Cumhuriyet’in “yarattığı” beyazlaşmış Türkler imtiyazlarını kaybetmemek uğruna kucaklayıcı, kapsayıcı, sıkıntıları çözen bir millet ve vatandaş tarifine direneceklerdir, direniyorlar da. Fakat Kara Türkler ve Kürtler bu ülkenin çoğunluğudur, gerçeğidir, fedakâr, cefakâr ögeleridir. Onların mayası, tutkalı, ortak şemsiyesi, ortak kimliği de İslâm’dır, dindir. Türkiye için İslâm çatısı altında tam bir gönül birliğinden öbür yol muhaldir.
