Külliye’nin ‘Terörsüz Türkiye’ vizyonu… ‘Çözüm değil geçiş süreci’

“Türkiye’ye yönelik terör tehdidi birinci başladığından itibaren terörün tasfiyesi, Ulusal Devlet güçleri ve demokratik iradenin daimî maksadı olmuştur. Daha evvel de bu maksada ulaşmak için güvenlik pratiği dışında tekraren atılımlar yapıldığı biliniyor. Hasebiyle “Terörsüz Türkiye Hedefi” ismi verilen bu yeni evre, terörü bitirmeye ait bilhassa Cumhurbaşkanı Erdoğan idarelerinde devletin geliştirdiği çok taraflı ve çok katmanlı stratejinin son kademesi olarak görülmelidir.

Bu son etabın 2024 Ekim ayıyla birlikte başlaması birçok şartın bir ortaya gelmesinin sonucudur. Bunlardan kimilerine değinirsek: ülke içinde terörle gayret pratiklerinin kesintisiz sürdürülerek muvaffakiyete ulaşması, terör vesayetinin tasfiyesi için siyasi ve türel kararlılığın büyük güç kazanması, bölgedeki terör odaklarından Türkiye’ye yönelik tehdide karşı hudut ötesi inançlı alanların oluşturulması, bölgede hesabı bulunan ve terör örgütünün ögelerini Türkiye aleyhine kullanmaya çalışan güçlere karşı fiili ve diplomatik muvaffakiyetler elde edilmesi ve yıllar alan hazırlıkların olgunlaşması öne çıkarılabilir.

Ülke Lideri Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın 30 Ağustos 2024’ten itibaren ortaya koyduğu ve 1 Ekim 2024 günü TBMM’nin yasama yılı açılışında vurguladığı yeni paradigma ile büyük bir deneyime ve bilgeliğe sahip Sayın Bahçeli’nin yaptığı hamleler şartları tamamlayan öncü teşebbüsler olmuştur. Bu türlü bir ortamda “Terörsüz Türkiye” amacına yönelik son etap bir devlet inisiyatifi olarak başladı ve hala devlet siyaseti olarak devam ediyor”

“Yani bu sürecin ismi, evvelkine benzeri formda bir ‘çözüm süreci’ değil; bir ‘geçiş süreci’dir. Terörsüz Türkiye”ye geçişe ait bir devlet inisiyatifi ortaya kondu ve bir devlet siyaseti olarak bu geçiş süreci yönetiliyor. Geçiş sürecinin ön koşulları olarak terör örgütünün feshi gerçekleşti ve silah bırakma kararı alındı. Fesih ve silah bırakma kararıyla geçiş süreci somut olarak başladı. Artık geçiş sürecini muvaffakiyetle tamamlamak için yapılan çalışmalar kelam konusudur”

“Ret ve inkâr siyasetlerinin bitirildiği Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın idarelerinde Kürtler; kimliklerinin tanınması, anadilleri önündeki yasakların kaldırılması, akademik ve kültürel haklar, bölgesel kalkınma, ekonomik refah ve toplumsal adalet imkânlarına kavuştu. İçeride terörün bitme noktasına gelmesiyle de huzurlu bir ortam oluştu. Elbette demokrasinin geliştirilip güçlendirilmesi ve yeni anayasa kapsamında her vakit pahalandırılacak mevzular olur. Bu kapsamda;

Türk vatandaşlığı tarifinin bir hukuksal bağ olarak anayasada çok daha vurgulu yapılması, ‘Etnik kimliğine ve dini aidiyetine bakılmaksızın Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ne hukuken bağlı olan herkes Türk vatandaşıdır’ biçiminde bir karar konulması kelam konusu olabilir.

Türkçe’nin devletin lisanı yani tek resmi lisan olması, eğitim lisanı olması elbette tartışma konusu değildir. Bununla birlikte Türkçe’den öbür lisanların öğretimine ait adap ve asılların kanunla düzenleneceğini içeren anayasal bir karar getirilebilir.

“BELEDİYE YASASI” ÖNERİSİ

Üniter yapıyı destekleyecek, mahallî meclisleri lokal bütçe taslakları ve kontrol konusunda güçlendirecek; merkezin mahallî icrada sorumluluğunu artıracak bir lokal idareler ıslahatı gündeme gelebilir. Fakat bunlar artık tüm toplumun ortak bahisleridir. Ayrılıkçı yaklaşımlarla değil, ortak siyasetlerle ele alınıp tahlile kavuşturulacaktır”

“Evet, son kırk yıldır emperyalist bir proje olarak terör takviyeli bir “dış Kürt sorunu” üretildi. Bu proje “etnik kimlik = ulusal kimlik = bağımsız (manda) devlet” formülüne dayandırılıyor. Bu, objektif bir Kürt sorunu değildir. Emperyalist bir dayatma olarak Türkiye’den toprak koparıp Ortadoğu’da bir manda devlet kurma gayretidir. Buna karşı 1 Ekim 2024’ten itibaren Sayın Bahçeli ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın tarihi atılımlarıyla paradigma değiştiren bir Devlet inisiyatifi ortaya kondu. Bu inisiyatif, değinildiği üzere, “Terörsüz Türkiye” gayesidir.

Emperyalist proje, Türkiye’nin Kürtlerini; bağımsız devletleri olan Türkiye Cumhuriyeti’nden, vatanları Türkiye’den koparmayı hedefliyor. Kürtlere ilişkin devlet ve ülke projesi, Kürtlerin “statü hakkı” olarak tanım ediliyor. Bunun birinci adımı olarak Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da yetki devri/siyasi özerklik öngörülüyordu. Son hedef ise emperyalizmin mandası bir devlet kurmaktı.Yani emperyalizmin başında Kürtlere biçilen rol; bölgede daima bir huzursuzluk faktörü, kullanışlı bir aparat, bir terör ordusundan ibaret. Bu plan, Kürtleri statü sahibi yapmak ya da büyütmek için değil, Türkiye’yi küçültmek niyetlidir.

Türkiye’nin Kürtlerinin bir statü sorunu ve münasebetiyle statüye dayalı tanım edilecek bir hakkı yoktur. Zira kelamı edilen statü; ülke ve devlet sahibi olmaktır. Türkiye’nin Kürtleri, bin yıllık kardeşlik ruhu ve şuuruyla emperyalizme karşı Kurtuluş Savaşımızda, yeniden birebir şuur ve ruhla Cumhuriyetimizin kuruluşunda yer aldı. “Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Türkiye halkına Türk milleti denir!” unsuru uyarınca Türk Milletinin ayrılmaz modülü olan Kürtler, istekli olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşuna katılıp kendi mukadderatlarını ebediyen tayin etti. Hasebiyle Kürtlerin Ulusal Devleti Türkiye Cumhuriyeti’dir, Kürtlerin Vatanı Türkiye’dir.

Bu nedenle Terörsüz Türkiye amacı, Kürtlerin Devletlerine ve Vatanlarına sahip çıkması davetini ve ihtarını da kapsıyor. Artık bir emperyalist proje olan “Türkiye Kürtlerine statü hakkı verilmesi” dayatmasına karşı alınacak tutumlar, Terörsüz Türkiye maksadında safları belirleyecek temel ölçüdür.

Türkiye’ye dayatılan ve asıl gayesi Türkiye’yi bölmek olan yapay “dış Kürt sorununa” karşı uğraş, Türkiye’nin anti-emperyalist uğraşındaki en temel husustur. İç Cephe’nin öncelikle bu mevzuda sağlamlaştırılması ve güçlendirilmesi son derece kıymetlidir. Türkiye’nin coğrafik bütünlüğünü ve siyasi birliğini korumak için zaruridir, Türkiye’nin geleceği açısından hayatidir. Terörsüz Türkiye’ye geçiş, bu sorunun da tahlilini sağlayacaktır”

“Bu tasalardan neyin kastedildiğine bakmak gerekir. Şayet bu partiler, terör vesayetinden kurtulduktan sonra demokratik siyasi hayatın yasal aktörleri olarak yol alırlarsa sorun olmaz. Demokratik alanda anayasal ve yasal sonlar içinde en uç görüşleri savunsalar dahi bu, tek başına kaygı edilmesi gereken bir konu değildir.

Esas olan, terör ve şiddetten büsbütün arınmış bir ortamda demokrasiyi, hak ve özgürlükleri geliştirecek şartları tesis etmektir. Elbette bu koşullarda demokratik siyaset yapan aktörler, Türkiye’nin coğrafik bütünlüğü ve siyasi birliği aleyhine bir lisan geliştirirlerse, toplumsal ve siyasal açıdan kaybeden kendileri olur. Bu noktada süreci belirleyecek temel etken toplumsal ve siyasal dinamiklerdir.

Hukuki boyuta gelince; terör vesayeti altında siyaset yapan aktörler bakımından hukuk dışı durumlar süreklilik arz ettiği için hukuksal önlemlerin öne çıkması kaçınılmazdır. Lakin terörün büsbütün tasfiye edilmesinden sonra, siyasetçiler demokratik alanda kaldıkları sürece hukuk dışına çıkmak istisnai bir durum olur. Bu türlü bir durumda ise türel yaptırımlar doğal olarak devreye girer”