İslami çevrede polemik: ‘Taliban kafası’
Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Profesörü İbrahim Maraş, geçen günlerde Yeni Şafak müellifi Yasin Aktay’ın Afganistan yazılarını eleştiren bir tweet serisi yayımladı. Tweet serisinde “Tam bir selefi kafa” tabirlerini kullanan Maraş’a Aktay’dan karşılık gecikmedi.
“Türkiye’de ilahiyatçının dinle kavgası” başlıklı köşe yazısı kaleme alan Aktay, “Dinci” kavramını “Türkiyeli gavurlardan duydukları” bir küfür olarak tanım ederek, “Afganistan ve bugün onu yöneten Taliban’ı giderek yerinde görerek aktardığımız müşahedelerimize karşı Ankara İlahiyattan bir Profesör sarılmış klavyesine, sallamış nefretini ve bize “dinci” demiş. Daha evvel İslamcıları oraya buraya “gizli ajandaları var, şeriat sistemini getirmek istiyorlar” diyerek ihbarda bulunmayı tıynet haline getirmiş birinin tipik ispiyon jargonu” dedi.
“Yazısında bize nefret hissini söz ettiği cümlelerin her bir sözünde sergilediği derin cehalet ise tam bir “neresini düzeltelim” dedirtecek bir absürt güldürü saçmalığı” tabirlerini kullanan Maraş, şunları kaydetti:
“İbrahim Maraş gibileri kurgulayan “ilahiyat projesi” İslam’ı tarihsellik ismine, kararın aslında her vakit değişebileceği varsayımıyla işgalcilerle ve düşmanla her türlü pazarlığa, özellikle işgalcinin siparişlerine açık hale getirir…
Haa, karar değişebilir elbette lakin buna kim karar verecek? İşgalciler mi, onlara teslim olmuş, onların nezdinde bir kabul peşinde olan işbirlikçileri mi, yoksa vatanlarını Allah’ın kitabına tabi olarak müdafaa eden mücahitler mi? Kitap yazılı metinden ibaret olarak gelmemiş, bir de hikmetle gelmiş. Bu hikmet de her şeyden evvel o kitaba iman edenlere verilen, peygamberin öğrettiği bir melekedir.
Bu iman gittiğinde, o kitabın yorumunu çağın hükümranlarının yahut hükümran olan çağın işgaline ve iğfaline açtığınızda ortada yalnızca kitabın heva ve heveslere uydurulması kalır.
Taliban’ı “belli bir din yorumunu Allah’ın dini sanmak” ile suçlayarak aykırısından “yorumun mutlaklığını öne sürmek” artık klasikleşmiş bir tarihselci ilahiyat ezberi. Bu hermenötik değil çok derin bir ruhsal sorun. Allah’a, Resulüne ve müminlere sadakat(sızlık)la ilgili tipik bir hastalık. Bunun örnekleri Kur’an’da da tarihte de çokça mevcuttur. Din samimiyettir (nasihat), Allah’a, Kitabına, Resulüne ve müminlere.
Bir bilim adamı, bir üniversite hocası ve bir ilahiyatçının kesin inançlılığına bakın ki, ben olay mahalline giderek gözümle gördüklerimi, şahit olduklarımı aktardıklarımı oradan buradan duyduklarıyla lakin çok kendinden emin, çok bilmiş tutumuyla yalanlıyor, anlattıklarımızdan bir de kendine nazaran bir Mükemmeller Diyarı tasviri de yakıştırıyor.
Daha evvel Taha Abdurrahman üzerine yazdığım yazılar hasebiyle da hem bana hem Mehmet Görmez’e ağız dolusu bir sataşmasını hatırlıyorum tıpkı şahsın. 90 yıllık ömrüne sığdırdığı onlarca kitabın müellifi, dünyada hakkında onlarca tez, makale, kitap yazılmış Taha Abdurrahman’ı bütün laubaliliğiyle “hiçbir şey söylemiyor” diyerek bir çırpıda harcayan garip bir kıskanç inkarcılık sezmiştim.
Ne öncesinde ne sonradan dikkatimi çekecek hiçbir kayda kıymet çalışmasını, Müslümanları ilgilendiren rastgele bir sıkıntıda olumlu bir yaklaşımını yahut katkısını da duymadım. Fakat sonradan çokça sataşmalarını, dalaşmalarını, ona buna nefret dolusu telaffuzlarını gördüm. Bu nasıl bir doğuşçu ilahiyatçılık? Neden bu kadar nefret ve öfke? Bu kadar nefret hisleriyle, özellikle Türkiye’de İslamcılığa karşı kendine bir hasım misyonu yüklenmiş bir ilahiyatçılığın motivasyonu ne? Kimin ismine, hangi din yahut ilahiyat anlayışı ismine, hangi ilah adına?
Kuşkusuz İlahiyat fakültesi sonradan kısa bir mühlet içinde bu beklentileri aşarak aksine Müslüman halkın beklentilerine daha fazla yanıt verecek bir noktaya gerçek gelişmiştir. Fakat belirli ki birileri o misyona sadık kalmakta ısrar ediyor.
Bu misyona o kadar yürekten inanmış ki “Taliban’ın Amerika’yı hizaya getirdiği” gerçeğine “masal” diyor. Biz de saf saf bu masala inanıyormuşuz.
Yahu Amerika bile Afganistan’da hezimete uğradığını kendi kabul etmiş, çıkarken rezil rüsva olmuş bizimkisi buna hala masal diyor. Gerçeklerden o kadar kopuk, kendi mevhum itikat dünyasında yaşıyor. Evet, tam da Amerika’nın yenilmez kadir-i mutlaklığı kimilerinde bir teolojik itikat. Gözüyle görse bilakis inanmayacağı bir itikat. Ne diyelim? Allah hidayet versin”
