Ertuğrul Özkök ümmetin son durumunu yazdı: Artık bir hayal bile değil

Aslında bu yazının başlığını şöyle düşünmüştüm:
“Dindar kuşak kadar beyhude bir ümmet rüyası…”
Ancak bir gece evvel Suriye’de yaşanan olayları öğrendikten sonra ismini değiştirdim ve şöyle yaptım:
“Dün sabah itibariyle ümmetin son durumu…”
Yani bir çeşit “İslam enternasyonali” kanısı.
Bir tıp “Müslüman kardeşliğini” sağlamak.
“Ayaklar altındaki” milliyetçilikten “Kızılelma”ya oradan ümmetçiliğe mi? Cumhurbaşkanı “ümmet” kavramını çok seviyor.
Geçmişte sık sık “Biz milliyetçiliği ayaklarının altına almış bir partiyiz” diyordu.
Köprülerin altından ırmaklar karşıt akınca bu sefer Bağlantı Başkanlığı’nın, Türk milliyetçiliğinin ebedi düşü olan “Kızılelma” fikrine dönülmüştü.
İyi de TRT ekranlarındaki dizilerinizde ve İrtibat Başkanlığı’nın arşivindeki “fetih ordularınız” Kızılelma’ya gerçek yürürken, Kürt ve Araplarla bir ümmette nasıl kol kola yürüyeceksiniz?
Araplar ve Kürtler de mehteran mı olacak?
Türk milliyetçileri ile Kürt ve Arap milliyetçileri ümmet için kol kola mı? Artık tuhaf bir durumla karşı karşıyayız.
Türk milliyetçiliğini temsil eden MHP ve temelinde Kürt milliyetçiliği olan PKK ile birlikte, milliyetçilikler üstü bir “ümmet” inşa etmek…
Bence oksimoron lakin siyaset lügatinde oksimoron olmadığı için diğer bir söz bulmalıyım.
DİNDAR NESİL
Cumhurbaşkanının konuşmasındaki bu cümle Türkiye’de birçok insanı ayağa kaldırdı lakin bende hiçbir his uyandırmadı.
Çünkü çok güzel biliyorum ki, dindar kuşak düşü ne kadar başarılı olduysa, ümmet düşü da o kadar başarılı olabilecek bir duştur.
Yani başarısız olmaya mahkûmdur.
Neden mi?
Sadece Suriye’de evvelki gece yaşanan olaya bakmanız kâfi.
BİZ ÜMMETİ KONUŞURKEN
Suriye’nin Alevileri ile sünnileri ortasında çıkan çatışmalarda bir gecede 58 kişi öldü.
İsrail’in Gazze’de katlettiği insan sayısının 70 bine yaklaştığını söylüyoruz ve bunu bir soykırım olarak niteliyoruz.
Peki “Müslümanın Müslümana soykırım” yaptığı savaşlarda kaç kişi öldü?
Mesela Suriye iç savaşında Müslümanlar kaç Müslümanı katletti.
Kimine nazaran 600 bin kimine nazaran 1 milyon.
Hamas bir gecede 38 Filistinliyi öldürdü. IŞİD’in bugüne kadar öldürdüğü Müslüman sayısı hakkında fikriniz var mı?
Yüzbinler…
Buna El Kaide’yi ekleyin.
Hamas artık bir avuç toprağa sığınmak zorunda kalmış mazlum Gazzeliler üzerindeki denetimini sürdürebilmek iki ay evvel 38 Filistinliyi öldürmüştü.
İSLAM ALEMİNDE İBRAHİM ANLAŞMALARI
Arap ülkelerinin önde gelenlerinin birçoğu İsrail’le “İbrahim Anlaşmaları” yaptılar ve Gazze katliamında bile bunu bozmadılar.
Yani bir cins saldırmazlık muahedesi.
Suriye İbrahim Anlaşmaları’na girmek için, Golan zirvelerini bile vermeye hazırlanıyor.
İhvan’ın efsane ismi Gannuşi 15 yıl mahpusa mahkûm oldu.
İslam aleminin en ümmetçi siyasi hareketi “İhvan”, yani Müslüman Kardeşler neredeyse siyaset sahnesinden büsbütün silinmek üzere.
Arap Baharı’nın birinci başkaldıranı ve İhvancı hareketin en güçlü kalesi Tunus’tu.
İki hafta evvel bu hareketin kurucu babası ve Ennahda partisinin en efsane ismi Gannuşi, 14 yıl mahpusa mahkûm oldu.
İhvan Mısır’da ve Körfez ülkelerinde silindi.
Şu an Orta Doğu’da kaldığı tek hareket Hamas.
Bence onun da durumu parlak değil.
BÖLGEDE İSRAİL ÇEMBERİ
Suriye İsrail’le İbrahim Mutabakatı imzalarsa, bölgemizde durum esaslı biçimde değişecek.
Azerbaycan’ın İsrail ile ilgileri çok uygun.
Suriye ve Irak Kürtlerinin İsrail’le bağlantıları çok güzel.
Böylece sonunuzda üç başka İsrail dostu bölge oluşmuştu.
Arap ülkelerinin beşi İsrail ile İbrahim Anlaşmaları’nı imzalayalı 3 yıl olmuştu ve hiçbiri Gazze katliamına karşın bu muahedeyi bozmamıştı
Eğer Suriye de bu mutabakatlara katılırsa, Türkiye’nin hâlâ yürütmeye çalıştığı bu ümmet siyaseti, bizi tam bir yalnızlığa itebilir.
Böyle bir konjonktürde PKK’nın silah bırakmasını ümmete bağlamak gerçek mu?. Ben Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın Orta Doğu’daki bu durumun çok farkında olduğundan eminim.
Keza MİT Başkanı İbrahim Kalın’ın da…
Böyle bir konjonktürde PKK’nın silah bırakma kararını bir “ümmet” siyaseti içine sokmanın pek olumlu bir tesir yaracağına hiç ihtimal vermiyorum.
Şam meydanında Cemal Paşa’nın idam ettirdiği Arap aydınları için dikilmiş heykel hâlâ Suriye’nin ulusal günlerini kutladığı ulusal meydan.
ABD Büyükelçisine uyup, buralara “Osmanlı rüzgârı” estirmeye kalkmak, sonunda Suriye’yi bile kaybetmemize yol açabilir.
Ahmet Davutoğlu’nun o şahane stratejik derinliğinin ne kadar sığ olduğunu acı bir deneyimle öğrenmiş olmalıyız.
Gerçekçi olalım; ümmet, İhvan, Müslüman kardeşliği artık bir hayal bile değil.
Gerçekçi olalım.
“İhvan” hareketi ve “ümmet rüyası” artık nostaljiden diğer bir şey tabir etmiyor.
Türk kamuoyunda da o denli heyecan yarattığı falan sanmıyorum.
Ben o konuşmada asıl “Türk-Kürt-Arap” ele yürüyerek “büyük devlet” olacağımız kelamına takıldım.
Nüfusun yüzde 60’ına yakının yaşadığı vilayetlerde, halkın 31 Mart seçiminde verdiği oyları yok sayıp, seçilmiş insanlarının mukadderatını savcı ve yargıçların iki dudağına bırakmış bir ülke büyük devlet olabilir mi?
Siyasi partisini sıradan bir mahkemenin kararı ile kapatmaya götüren bir ülke, insan haklarını ve özgürlüklerini askıya almış bir rejim, ülkesini büyütebilir mi…
Keşke asıl bunları konuşabilsek.
SEVGİLİ KARDEŞİM, LAİKLERİN HASSASİYETİ AYININ ARMUT DÜŞÜ DEĞİL
Karar gazetesi müellifi Yıldıray Oğur, geçen pazartesi günkü yazısında CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve “laikler”in bu ümmet kavramına itirazlarıyla hafifçe dalga geçerek, şöyle makus bir benzetme yapıyor:
“Ayının 40 türküsü var kırkı da armut üzerine…”
Sevgili Oğur, işte asıl sorun burada başlıyor.
“Laiklik” kavramını küçümsemekle.
Onu eski “Beyaz Türk” kavramının yerine ikame ederek küçümsemeye çalışıyorsunuz fakat şunu unutmayın.
Bu ülkede yaşayan insanların yüzde 80’inin laiklik ile bir sorunu yok.
Ayrıca laiklik hassasiyetini bu alaycı benzetme ile küçümsediğiniz CHP’nin 31 Mart seçiminde yüzde 37 oy alarak birinci parti olduğunu da unutmayın.
Bu ayı armut benzetmesini ümmetçilikle ilgili yapabilir misin?
Bir düşünün…
Bu makus ve tatsız “ayı-armut” benzetmesini, iktidarın kıymetli bir şahsiyeti ve partisinin mensupları ile ilgili yapabiliyor musunuz?
Mesela yatıp kalkıp “ümmet” diyenlerle…
Hiç tavsiye etmem.
Sakın sözlerimden provoke olup bu benzetmeyi yapmaya kalkmayın.
Sonununuz Silivri olabilir.
İşte şu an asıl sorunumuz bu…
Özgürlüğümüzü yalnızca muhalefete karşı kullanabiliyoruz.
Diyeceğim “laiklik”le “laikçiliği” karıştırmayın.
Muhalif kesim de “ümmet”le “ümmetçiliği” karıştırmasın.
OTOBÜS DURAKLARINDAKİ AFİŞ
Ümmetle millet kavramlarını karşı karşıya getirmek çok yanlıştır.
Siz asıl daha birinci günden büyük kentlerin otobüs duraklarına “Milletin ismi Türkiye’dir” diyen afişleri asanlara, astıranlara bakın.
Çünkü bu kavramları daha bu kadar sıcağı sıcağına, izah etmeden manalarını insanlara anlatmadan üzerine atlarsanız, korkarım bu güzelim barış sürecini de Dolmabahçe hüsranına çevirirsiniz.
Ve emin olun ki, AKP işlerin karşıt gittiğini görürse o masayı bir günde devirmekte hiç tereddüt etmez.
Ertuğrul Özkök
Odatv.com