Ertuğrul Özkök ilahiyatçı isimlerin tepkilerini kaçırmadı: Diyanetin Cuma hutbeleri tartışılıyor

İsimlerini birazdan vereceğim.
İkisi de Türkiye’nin yıllardır tanıdığı iki muhafazakâr köşe müellifi.
Geçen Cuma ikisi de Cuma namazına gitmişler.
İkisi de dinledikleri Cuma Hutbesi ile ilgili görüşlerini geçen pazar günü yazdılar.
Biri Karar Gazetesinin muharriri Ahmet Taşgetiren.
Öteki de yeniden tıpkı gazetenin müellifi Fehmi Koru.
(Bu ortada Fehmi Koru’nun, eşi Nebahat Koru’yu kaybetti. Kendisine Allahtan rahmet, Fehmi arkadaşımıza ve çocuklarına başsağlığı diliyorum. Gerisinden yazdığı çok hoş yazıyı da hüzünle okudum.)

CUMA HUTBELERİ HAKKINDA İSLAMİ KESİTTEN BİRİNCİ İKİ İTİRAZ

Her iki yazı da son günlerde bayanlara ve hayat biçimlerine karşı fetvaları ile tanınan Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ın Hutbe anlaşılışını eleştiriyor.
Benim görüşüme nazaran, Diyanetin Cuma hutbeleri konusunda İslami bölümün kendi içinden gelen birinci önemli tenkitler bunlar.
Ahmet Taşgetiren’nin yazısında çok enteresan birtakım kısımlar var.

CAMİYE YARIM SAAT EVVEL GİTTİM BİRİNCİ KONUŞMA TAM GEYİK TONUNDAYDI

Yazısı şöyle başlıyor:
“Cuma günü Cuma namazını İlahiyat Mescidinde kıldım. Mescide namazdan yarım saat kadar evvel vardım. Bir sohbet olursa dinlerim, dedim.
Bir kişi kürsüye çıktı, dereden zirveden konuşmaya başladı. Mescitteki cemaat azlığından kelama girdi, “milleti gaza getiren hocalardan olsa bu türlü olmayacağını” söyledi. Tam bir geyik tonunda… Yarım saati o denli doldurdu.”

CAMİYE YAZIK, CUMA’YA YAZIK, DİNLEYENE YAZIK

Taşgetiren’in cuma hutbesi ile ilgili görüşü şöyle:
“Dedim mescide yazık, Cumaya yazık, kendim dahil o şahsı dinlemek zorunda olanlara yazık.”
Ama asıl eleştiriyi kendi yapmıyor, kelamı Fatih Okumuş isimli bir İlahiyatçıya bırakıyor.

BİR İLAHİYAT ÖĞRETİM ÜYESİNİN ÇOK DEĞİŞİK MUHABBET YAZISI

Kimdir Fatih Okumuş diye sorarsanız yanıtı kendi özgeçmişinden şu:
“Bir İlahiyat fakültesinde öğretim üyesi, vakit zaman Diyanet’le yolları kesişen, birden fazla vakit Cuma hutbesine çıkarılan, insanların kendisine hoca diye hitap ettiği bir ilahiyatçı…”
Fikir Coğrafyası isimli sitede “Diyanet hutbelerini pahalandıran bir yazısı var.
Başlığı şöyle:
“Muhabbet güç zanaat…”
Taşgetiren o yazıdan şu kısmı aktarıyor…

BİZ NE YAPIYORUZ? MESCİDE Mİ ÇEKİYORUZ MESCİTTEN Mİ KAÇIRTIYORUZ

“Şimdi elimizi vicdanımıza koyup kendi kendimize söyleşelim:
Ses getiren hutbeler sanki bizim nefsimizi mi okşuyor?
Bize ötekileştirdiğimiz toplumun öteki bir kısmına karşı zafer duygusu mu veriyor?
Biz insanları mescide çekecek işler mi yapıyoruz; yoksa mescitleri boşaltmaya mı çalışıyoruz?
“İnsanlar bizim sözümüzden ve söylemimizden rahatsız oluyorsa dönüp bir de kendimize baksak ya… Muhabbet güç zanaat sevgilim. “

RAMAZAN’ DA SULTAN AHMET’LE AYASOFYA ORTASINDA ROCK KONSERİ YAPIN

Sonra şu çok çarpıcı teklifle Diyanet’in bu yeni hutbe anlayışına karşı çıkıyor:
“Sultanahmet ile Ayasofya ortasındaki meydanda bir Ramazan’da mesela bir Anadolu Rock konseri mi yapsak teravih namazını müteakip? Cem Karaca’dan “Allah yâr!” söylense… Barış Manço’dan, Sezen Aksu’dan ilahi tadında şarkılar… Sonra bir genç çıksa Mevlid-i Şerif’ten Merhaba bahrini cover yapsa…”
Dikkat edin bu sözleri ben değil, bir ilahiyatçı söylüyor.
Zeytinli Rock konserini yasaklayan kaymakam sanki ne düşünür bu kelamlar üzerine…

CAMİDE KADILIĞA SOYUNURSAK TOPLUMSAL HUZURU BOZABİLİRİZ

Aynı ilahiyatçının yazısına devam ediyorum:
“Diyanetimiz bir karar vermeli: Davetçi miyiz; kadı mı?
Davetçi isek her hususta, her ortamda, herkese hoş kelamı söyleme hakkımız ve ödevimiz var.
Kadılığa soyunursak toplumsal huzuru da bozabiliriz, laiklik unsurunu de ihlale düşebiliriz, Avrupa Birliği bedel ve normlarıyla da çatışabiliriz, insan hakları ve cinsiyet eşitliği duvarlarına da toslayabiliriz.”

BATI KİLİSEDEN UZAKLAŞIYOR BİZ MESCİDE YAKINLAŞTIRALIM

Sonra tekliflerini sıralıyor:
(*) Cami şeriat kapısıdır. İnsanları bu kapıdan kovmayalım. Bu kapıyı cazip hale getirelim. Daha bunun dört kapısı kırk makamı var.
(*) Cami kapısına “Sen de gel, sen de gir!” yazalım.
(*) Camdan bir cami yapalım, içine girme hamaseti bulamayanlar da seyretsin namaz üzere bir hoşluğu.
(*) Batı toplumları kiliseden uzaklaştı, biz mescide yakınlaşalım.”

DAĞARCIĞINIZDA HİÇ HOŞ SÖZÜNÜZ YOK MU

Öneriler devam ediyor:
(*) “Allah’ın kullarını Allah’ın konutundan, mescidinden, hutbesinden soğutmayalım ya Huu. Dağarcığımızda hiç mi hoş kelam yok! İslam’ın kozmik bildirileri bu çağa neler söylüyor? Beşerler heyecanla beklese önümüzdeki Cuma hutbesini. Cuma hutbeleri ruhlarımızı tamire vesile olsa… Günahlarımızın döküldüğünü hissetsek her Cuma. Mescitten arınmış, yummuş çıksak her hafta…”
Belki ilginizi çeker diye Fatih Okumuş’un bu hoş yazısının linkini de veriyorum.

(https://fikircografyasi.com/makale/muhabbet-zor-zenaat)

AHMET TAŞGETİREN: 1500’ÜNCÜ MEVLİD-NEBİ YILINDA HUTBELERİ BAYANLAR YAZSIN

Onun bıraktığı yerden Ahmet Taşgetiren alıyor ve tamamlıyor kelamı:
(*) “Her hafta hutbe hazırlamak güç oluyorsa 52 isim belirleyelim her yıl. Bir öğretmen, bir sanatçı, bir şair, bir diplomat, bir vali, bir belediye emekçisi, bir müzisyen, bir hukukçu, bir tabip, psikolog hutbe yazsın.”
(*) “İmamlarımız bu hutbelere kendilerini de katarak minbere çıksın.”
(*) “1500. Mevlid-i Nebi yılında hutbelerimizi bayanlar yazsın. Bir yıl boyunca bayanlar tarafından kaleme alınmış hutbeler dinleyelim kubbelerde.”

GÜNDE 25 EZAN SESİ DİNLEYEN BİR VATANDAŞ OLARAK DİLEĞİM

Bu sözleri söyleyen ben değilim.
Çünkü din ismine konuşacak ne bu kadar bilgim ne de bu kadar itikattım var.
Ama bu ülkenin bir vatandaşıyım.
Her gün konutumun etrafındaki 5 mescitten çok kısa aralıklarla başlayan beş vakit namazın beş ezanını dinliyorum.
Aralıkları dikkate alırsam günde 25 ezan sesidir bu.
Mikrofon ve hoparlör kalitesinin yeterli olmamasından ve muhakkak aralıklarla başlayan ezan seslerinin birbiriyle rezonansa girmesinden kaynaklanan ses bozulmasından şikâyetim olsa da ezandan asla şikâyetim yok.

DİYANET HEPİMİZİN VERGİLERİ İLE ÇALIŞIYOR

O mescitlerde her Cuma bizim vergilerimizle çalışan Diyanet İşleri Başkanlığının yazdırdığı hutbeler okunuyor.
Orada vatandaşlara verilen iletiler elbette hepimizi ilgilendiriyor.
Vatandaş olarak son vakitlerde okunan hutbelerin içeriğinden ben de keyifli olmuyorum.
Birleştirici olması gereken hutbelerin giderek insanları bölmeye, ötekileştirmeye yönelik bir içerik kazandığını görüyorum.
O nedenle bu hutbelerden rahatsızlık duyanların yalnızca benim üzere beşerler olmadığını görmek bana umut veriyor.

İLAHİYAT HOCALARININ SESLERİNİ YÜKSELTMESİ ÇOK ÖNEMLİ

Hele hele ilahiyat hocalarının sesini yükseltmeye başlamasını mescitlerimizi tekrar insanları birleştirecek bir muhabbet alanına dönüştüreceği umudunu yaşıyorum.
Ve bu yazıları Anadolu’nun her gün bir yerinde konserleri yasaklayan valilerin, belediye liderlerinin ve kaymakamların da dikkatle okumasını diliyorum.

Ertuğrul Özkök