Dünyanın dört bir yanından gazeteciler çağrı yaptı: Üç maymunluğa itiraz
Gazze’ye kontrolsüz yabancı basın erişimi için davette bulunanlar ortasında dünyanın en tecrübeli 100’den fazla savaş muhabiri, gazetecisi ve foto muhabiri olduğunu belirten Doğan Tılıç’ın Birgün gazetesindeki “Üç maymunluğa itiraz” başlıklı yazısı şu halde:
“Kötülüğünü tanımlamak için isminin önüne koyacak bir sıfat bulamadığım Netanyahu, Gazze’nin tümünü işgal planını açık etti. Oraları temizledikten sonra Gazzelileri de rahata erdirecek sivil bir Arap idaresine bırakacakmış!
İsrail, Gazze’de her gün onlarca kişiyi öldürüyor ve çocukların açlıktan ölmesini “sağlıyor”. Bazıları öylece seyreder, bazıları de desteklerken, yaşananları açıkça “soykırım” olarak niteleyen İsrailliler olmasa, insan insanlıktan umudunu keser!
Şimdi Gazze’de olanların ne kadarını biliyoruz, tümüyle işgal edildiğinde ne kadarını biliyor oluruz?
Dünyanın tüm otoriter rejimleri “sahte haber” konusunda pek hassas oluyorlar! İsrail Dışişleri Bakanlığı da iki “şıracı” Alman gazetesi şahit göstererek AA için çalışan Filistinli bayan fotoğrafçı Anas Ziad Fteih’in fotoğraflarının; “İsrail ve Musevilere açıkça nefret duyan bir kişi”nin kurgulanmış propaganda gereçleri olduğundan ve maalesef “CNN, BBC ve Reuters üzere büyük medya kuruluşları tarafından” da yayımlanmasından şikâyet etti.
Peki, şahit gösterdiğiniz Alman gazeteleri dâhil, milletlerarası medyanın ve en tecrübeli bağımsız savaş muhabirlerinin Gazze’ye girmesine müsaade vermeyen kim? Haydi, müsaade verin de Fteiha’nın kurgulanmış propaganda fotoğraflarına mecbur olmayalım!
Sanırım bir meslek kümesini amaç alan hiçbir kampanya, freedomtoreport. org’un Gazze’den özgürce haber yapma daveti kadar kısa müddette, dünyanın dört bir yanından yüzlerce değerli gazetecinin dayanağını alabilme muvaffakiyetini göstermemiştir.
Dileyen gazetecinin hâlâ siteye girip imza verebileceği kampanyanın başarısı mesleksel vicdan ve ahlakımızın isyanına dayanıyor.
“Gazze’den haber yaparken çoğunluğu Filistinli olmak üzere yaklaşık 200 gazeteci hayatını kaybetti. Bu ortada, yabancı gazetecilerin bölgeye girişine müsaade verilmiyor; İsrail’in uyguladığı kısıtlamalar bağımsız müşahedesi engelliyor. Bu yalnızca insani bir karartma değil, birebir vakitte halkın bilgi edinme hakkını ve basının iktidarı hesap vermeye zorlayan demokratik fonksiyonunu zedeleyen bir bilgi karartmasıdır.
Gazze içindeki Filistinli gazeteciler … tanım edilemez tehlikelere, kayıplara ve artık açlığa karşın, fevkalâde cüret ve profesyonellikle savaşı belgelemeye devam ediyorlar. Birçoğu tüm ailelerini kaybetti; kimileri yorgunluk ve açlık nedeniyle artık kamerayı kullanamıyor ya da net konuşamıyor. …
Eğer bu basın karartması devam ederse, tehlikeli bir emsal oluşturur: hükümetler ve askeri aktörler sansür, engelleme ve sıkıntı kullanarak savaş vakitlerinde gerçeğe erişimi kapatabilir. Bu, tam da otoriterliğin oyunudur: anlatıyı denetim etmek, bağımsız sesleri susturmak ve gerçeklik ile kamu anlayışı ortasındaki bağı koparmak. Gazze’de basına erişimi savunmak, gerçeğin güçlülerin mülkü olmadığını savunmaktır. Şayet harekete geçmezsek, gerçeğin yönetilebileceğini, gerçeklerin rahatsız edici olduğunda saklanabileceğini söylemiş oluruz.”
Bu sözlerin altına imza atarak Gazze Şeridi’ne derhal ve kontrolsüz yabancı basın erişimi için davette bulunanlar ortasında dünyanın en tecrübeli 100’den fazla savaş muhabiri, gazetecisi ve foto muhabiri var.
Bu aslında bir başlangıç ve İsrail vahşetine karşı büyüyen milletlerarası hareketin bir kesimi. İktidarı denetleyenin basın özgürlüğü olduğunu ve “devletler tek taraflı olarak savaş bölgelerine erişimi kapatabildiklerinde demokrasinin de temelini sarstıklarını” bilenlerin sesi.
İmzacılardan biri olarak, benim için de; “Bu bir siyasi açıklama değil. Bu, bilhassa savaş vakitlerinde demokrasinin ve hesap verebilirliğin temel taşı olan basın özgürlüğü için ilkesel bir duruştur.”
İşi üç maymunluğa itiraz olanların sesidir!”
