De La Fuente tek tek anlattı: İspanyollar’da olup da Türkiye’de olmayan ne
2026 FIFA Dünya Kupası Avrupa Elemeleri E Grubu’ndaki ikinci maçında A Ulusal Futbol Ekibimiz, İspanya karşısında alandan 6-0’lık yenilgiyle ayrıldı. Maç, İspanyol basınında geniş yankı uyandırırken, Avrupa futbol kamuoyunda da günün öne çıkan başlıklarından biri oldu.
Hürriyet müellifi İsmail Er, müsabaka sonrası İspanya Ulusal Kadrosu Teknik Yöneticisi Luis de la Fuente’ye sorduğu soru ile dikkat çekti. Er, “Skora içimiz sızladı ancak futbol mükemmeldi. Türkiye’ye bugüne kadar inanılmaz büyük hocalar geldi lakin ne sistem var, ne de taktik. Neden bu kadar sistemli, akıcı ve hoş oynuyorsunuz, şifresini söyler misiniz?” tabirlerini kullandı.
İSPANYOLLAR’DA OLUP DA TÜRKiYE’DE OLMAYAN NE
İspanya Ulusal Ekibi Teknik Yöneticisi Luis de la Fuente ise Türk futbolunun altyapı ve yöneticilik problemlerine dikkat çekti. De la Fuente şunları söz etti:
“Türkiye’de her gelen lider ve yönetici transfer yaparak kasayı boşaltmaya bayılıyor. Bugün kimse Türkiye Futbol Federasyonu’nun ne kadar borcu olduğunu bilmiyor ve bu paraların Türk futboluna nitekim harcanıp harcanmadığını sorgulayan olmadı.
“HAMİT ALTINTOP ALTYAPIDA SİSTEMİ BİTİRDİ”
Hamit Altıntop da altyapıda teknik adamlık yapmadan yöneticilik yaptı ve arkadaşlarını getirerek sistemi bitirdi. Kosova üzere altyapısı olmayan ulusal gruplarda daima para, tazminat ve prim konuşulur. İspanya ulusal ekiplerinde ise şampiyonluklar, zaferler ve kupalar konuşulur. Sizde Avrupa’da kimin menajeri güçlüyse, hangi kulüp etkiliyse onun futbolcusu oynar; İspanya’da ise sistemin kolektif yetiştirdiği oyuncular yer alır!”
ALTINTOP: TÜRK FUTBOLUNUN EN DEĞERLİ YANILGISI
Luis de la Fuente’nin sözleri eski futbolcu Hamit Altıntop’un ağustos ayında kaleme aldığı “Türk futbolunun en değerli yanılgısı” isimli köşe yazısını akıllara getirdi.
Altıntop yazısında “Türkiye’de büyük bütçeler birden fazla vakit plansızlık ve kısa vadeli yaklaşımlar yüzünden alana gerektiği üzere yansımıyor” sözlerini kullandı.
İşte Altıntop’un o yazısı:
“Türkiye’nin üç büyük kulübü olan Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş, maaş bütçeleriyle Avrupa’da birçok kulübü geride bırakıyor:
·Galatasaray – yaklaşık 9 milyon Euro/ay
·Fenerbahçe – yaklaşık 7 milyon Euro/ay
·Beşiktaş – yaklaşık 6 milyon Euro/ay
Buna karşılık, Avrupa’da yıllardır Şampiyonlar Ligi’nde istikrarlı performans gösteren kulüpler çok daha düşük bütçelerle ayakta duruyor:
· Benfica (Portekiz) – yaklaşık 3 milyon Euro/ay
·Ajax (Hollanda) – yaklaşık 3 milyon Euro/ay
·FC Copenhagen (Danimarka) – yaklaşık 2 milyon Euro/ay
GERÇEK FARK
·Rakamlar net bir tablo ortaya koyuyor: Türkiye’de aylık maaş yükü, Avrupa’daki denk kulüplerin 2 ila 4 katı. Lakin problem yalnızca para değil.
·Avrupa kulüpleri bütçelerini stratejik planlama, liyakat ve sürdürülebilir sistemlerle yönetiyor.
·Türkiye’de ise büyük bütçeler birden fazla vakit plansızlık ve kısa vadeli yaklaşımlar yüzünden alana gerektiği üzere yansımıyor. 2012’de Galatasaray’a transfer olduğumda, Türk futbolunu yakından tanıma fırsatım oldu. Birinci günlerde beni en çok şaşırtan şey, sahip olunan imkanlara karşın bu imkanların alanda gerçek kullanılmamasıydı.
DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK
·Aradan yıllar geçti, o gün ile bugünü kıyasladığımda tablo hâlâ tıpkı: Maddi güç var, taraftar tutkusu var, ilgi ve yatırım harika…
Ama bütün bu imkanlara karşın alanda üretim, sürdürülebilirlik ve strateji eksikliği devam ediyor. Bu sadece futbolun değil, aslında toplumsal yapımızın da bir yansıması. Zira futbol bu ülkenin en büyük ortak tutkusu. Ve bu tutkuyu, sistemsizliğe teslim etmek yerine planlama, liyakat ve profesyonel insan kaynağı ile buluşturmak zorundayız. Gerçek şu: Bizim kulüplerimiz daha çok harcıyor, Avrupa kulüpleri daha çok üretiyor. O yüzden bugün geldiğimiz noktada: Türk futbolunun en kıymetli yanılgısı para değil, plansızlıktır.
NOT: Bu yazıda kullanılan maaş bütçesi ve takım kıymeti dataları, Transfermarkt ve Capology üzere memleketler arası futbol finans platformlarının paylaştığı varsayımı datalara dayanmaktadır. Türkiye’de maaşlar çoklukla net, Avrupa’da ise çoğunlukla brüt sayılar üzerinden söz edilmektedir. Bu fark, sayıların direkt kıyaslanmasını zorlaştırsa da, ortadaki genel uçurumu değiştirmez.
LİYAKAT VE İNSAN KAYNAĞI: TÜRK FUTBOLUNUN GERÇEK TEMELİ
·Bugün Türk futbolunda bir zincir var: Genel Heyet liderini seçiyor -Başkan kendi idaresini oluşturuyor -Yönetim, kendi etrafından profesyonelleri getiriyor -Bu anlayış direkt alana yansıyor. Pekala Genel Heyetler liderlerini neye nazaran seçiyor? Kriter aşikâr mi? Bir ölçü var mı? Bilen var mı?! Birden fazla vakit seçimler vizyon ve liyakat üzerinden değil, ahbap– çavuş münasebetleri, çıkar istikrarları ve kısa vadeli vaatler üzerinden şekilleniyor. Bu da alana ‘kazanmak için her yol mübah’ anlayışı olarak yansıyor. Meğer gerçek zincir şu olmalı: Genel Heyet -Vizyon sahibi Lider -Yetkin İdare -Liyakatli Profesyoneller – Alanda kaliteli futbol.
FUTBOL TUTKUSU VE YAN ETKİSİ
·Bu ülkenin futbol tutkusu büyük bir güçtür. Lakin bu tutku, hakikat yönetilmediğinde tüm paydaşları olumsuz tesirler: · Sponsorlar: İnançsız yapı yüzünden takviyelerini azaltır.
·Taraftarlar: Oyun kalitesizleştiği için maç izleme dileğini kaybeder.
·Yayıncılar: Düşen tempo ve kalite nedeniyle bütçelerini küçültür. Sonuç: Daima birlikte geriye gideriz. Ve bu, aslında mevcut yapının doğal sonucudur.
İNSAN KAYNAĞINI GÜÇLENDİRMEK
·TÜRK futbolunun gerçek temeli, insan kaynağını güçlendirmektir. Futbol yalnızca oyuncudan ibaret değil; teknik takım, altyapı antrenörleri, sıhhat takımı, analistler, scoutlar, yöneticiler… Şayet bu yapıyı liyakatle kurmazsak, alanda istikrar ve muvaffakiyet beklemek hayal olur.
·Kendi ülkemizde kaliteli antrenör, yönetici ve uzman yetiştirmeliyiz.
·Federasyon, kulüpler ve üniversiteler ortasında ortak eğitim programları oluşturulmalı.
·Genç antrenörlere ve yöneticilere Avrupa’da staj imkanları sağlanmalı.
·Kulüplerde “liyakat kriterleri” net tanımlanmalı ve şeffaf formda uygulanmalı.
Sonuç: Liyakat olmadan sürdürülebilir muvaffakiyet olmaz. İnsan kaynağına yatırım yapmadan futbol kültürü gelişmez. Hakikat kişiyi yanlışsız yere koymak, Türk futbolunun geleceğinin en sağlam temeli olacaktır.”
