İktidara yönelik tenkitlerin giderek daha sık soruşturmalara mevzu olması, siyasi partilerden sivil toplum kuruluşlarına, belediyelerden kamu görevlilerine kadar geniş bir kesimde reaksiyona yol açarken, AKP içinde de rahatsızlık yarattı. Partinin kurucularından ve eski TBMM Başkanı Bülent Arınç, X hesabından yaptığı açıklamada tabir özgürlüğünün kıymetine dikkat çekerek partisini uyardı.

AKP’nin kuruluş yıllarına işaret eden Arınç paylaşımında şu sözlere yer verdi:

“ÇOK SESLİLİĞİ YOK SAYMAK TOPLUMA BİR YARAR SAĞLAMAZ”

“Mevlânâ Fikir dünyamız durağanlıktan uzak, dinamik ve özgür olmalıdır. Her bireyin tıpkı şeyi düşünmesi mümkün olmadığı üzere bunun için çaba etmek, herkesi bir niyet etrafında toplamak ve çok sesliliği yok saymak topluma bir yarar sağlamaz.

İfade özgürlüğü hem anayasada yer aldığı hem de AK Parti’nin iktidara geldiği günlerde hükümet programında ve Avrupa Birliği gayesinde kullandığı en kıymetli argümanlarından biriydi.

Kopenhag Kriterleri içerisindeki siyasî ve tüzel kriterlerden bütün özgürlüklerin bileşkesi saydığımız tabir özgürlüğünü en başa aldık ve bu bahiste yasal düzenlemeler yaptık.

Uygulamalarla toplumsal barışa hizmet edecek farklı fikirleri, bir özgürlük alanı içerisinde bir ortaya getirdik ve bunda başarılı olduk.

Bu bizim hem yurtiçindeki barışımıza yol açtı hem de insanların birbirlerini daha uygun anlamalarına ve birbirlerine tahammül etmesini sağladı.

“RAHATSIZLIK YARATTI”
Ayrıca AB nezdinde ve tüm dünyada Türkiye’nin özgür bir ülke olduğunu, herkesin fikirlerini ve kanılarını korkmadan söz edebildiğini ortaya koydu. O devirlerde bu yaptıklarımız ile %50 oy oranını yakaladık.

Elbette burada hükümet olarak sıhhat, ulaşım vs. üzere alanlarda yapılan yatırımlar hayli tesirli olmuştur fakat söz özgürlüğünün toplumda doğurduğu atmosferin de tesiri azımsanmayacak durumdadır.

31 Mart Seçimlerinin akabinde ortaya çıkan tablonun sebepleri üzerine düşünüldüğünde üstte zikrettiğim devrin tersine söz özgürlüğü konusunda kimi kısıtlamalara gidildiğini ve bunun da toplumda rahatsızlık yarattığını düşünüyorum.

Eleştiri hakkı hakaret, bühtan ve tahkir içermediği surece müdahale edilemez olmalıdır. Altında imzamız olan Avrupa İnsan Hakları Kontratı ve AİHM kararlarındaki mevcut unsurları benimsemiş ve bu prensipleri maddelerimize da derc etmiştik.

“TBMM’DE EN SERT TENKİTLERİ YAPAN KÜME BİZDİK”
AİHM kararlarındaki çok değerli bir karar da şudur:

Siyasetçiler herkesten çok tenkide açık ve tahammüllü olmalıdır, tenkit ne kadar ağır olursa olsun, bütün bunları kabullenmeli ve bundan istifade etme yolunu seçmelidir.

Millî Görüş devrini bilenler hatırlayacaktır, TBMM’de en sert tenkitleri yapan küme bizdik ve bu siyaset üslubu halk nazarında takdir ile karşılanmıştı.

Bunun üzerine de adım adım iktidara yürüdük. Tenkitler elbette haksız ve yersiz olabilir. Bunun karşısında yapılması gereken bu tenkitlere mümkünse somut örneklerle karşılık vererek kendi fikirlerimizi söz etmektir.

ELEŞTİRİ, DÜŞÜNMENİN RUHUDUR
Eleştirileri çeşitli argümanlar ile susturmak ve sindirmek kısa vadede eleştirilene yarar sağlar üzere gözükse de aslında süreç içinde epey yıpratıcı ve ziyan vericidir. Bu mevzu hakkında pek çok fikir adamının görüşleri aktarılabilir.

Bilge Önder Aliya İzzetbegoviç bilhassa doğu ve batı ortasındaki İslam üzerine Şah yapıtında şunları aktarır:

Eleştiri, düşünmenin ruhudur. Tenkit olmayan yerde niyet donuklaşır. Hakikati aramak için tenkit gereklidir. Tenkit hakikatin güneş ışığıdır. Özgürlük insanın yanlış yapma hakkını da içerir. Fakat tenkit olmaz ise bu yanlışlıklar düzeltilmez. Sorgulamayan bir toplum köleleşmeye mahkumdur.

Hasılı söz özgürlüğü ve tenkit hakkı fikir dünyamızın ve buna bağlı olarak siyasetten gündelik yaşama kadar her alanda dinamizmin ana aktörüdür.

Fikirlerin özgürce tartışılmadığı-ifade edilmediği bir ortam ise durağan ve tek sesli bir ortam doğurur ki o da terakkinin önündeki en büyük engjeldir.