ABD’de ilk resmi Epstein açılımı kamuoyunda sesleri yükseltti: Hayal kırıklığı… Dosyada neler var
Bu, yayımlanan birinci resmi paket; ancak içeriğin büyük kısmı esasen kamuya açık olan evraklardan oluşuyor. Kısmi yayın, “gerçeğin üzeri örtülüyor” kuşkusunu gidermek bir yana, daha da büyüttü.
Peki paketin içeriğinde neler var:
Ghislaine Maxwell’le yapılan mülakat kayıtları, West Palm Beach’teki mesken aramasına ilişkin görüntüler, Epstein’ın cezaevi hücresinden imgeler ve Palm Beach Polisinin birinci soruşturmasına dair ses kayıtları.
Bunların büyük kısmı aslında daha evvel basına yansımıştı; yeni, manalı kırıntı çok az. Üstelik yayın dağınık ve ağır bir sansüre uğramış (mağdurların kimliklerinin korunması için olduğu belirtiliyor)
“HAYAL KIRIKLIĞI”
Demokratların altını çizdiği tablo net:
Açıklananların %97’si eski; bu paket, toplam Epstein evraklarının %1’inden bile azını kapsıyor.
Yapılan bu kısmi açıklama, “tam şeffaflık” talebini daha gür bir sese çevirdi.
Epstein’dan sağ kurtulanlar bugün Capitol Hill’de kameraların karşısına çıkıp tam açıklama isteyecek. Kongre cephesinde hem Demokrat hem Cumhuriyetçi isimler, tüm belgelerin —mağdurların kimlikleri gizlenerek— açılmasını zorlayan adımlar peşinde.
Öte yandan paketin sunmadığı alanlardaki boşluk siyaseti de büyüyor. Maxwell’in mülakatında Donald Trump’a dair suistimal görmediğini söylediği kısımlar, Trump etrafında aklanma argümanını beslerken; muhalefet, temel kayıtların hala kapalı olduğuna dikkat çekiyor.
Şimdi muhtemel 3 senaryo var:
İlkine nazaran meclis zorlayabilir. Komite, yeni celplerle (ör. “birthday book” ve temas defterleri) belgenin kalbine inmeye çalışıyor. Süreç ilerlerse, uçuş kayıtları/para trafiği üzere evraklar daha kapsamlı ortaya çıkabilir.
İkinci senaryoda yeni paketlerin yayımlanma ihtimali mevcut. Komite ‘üretim devam edecek’ minvalinde açıklamada bulunsa da ‘eski kağıt yığını’ metaforunu bertaraf edecek nitelikte yeni içerik gelmeden inanç tazelemesi güç üzere görünüyor.
Kamuoyu baskısı ise üçüncü senaryonun merkezinde bulunuyor. Mağdurların alandaki basınç noktaları (kendi ‘müşteri listesi’ derleme teşebbüsleri dahil) süreci hızlandırabilir; aksi halde örtbas telaffuzları köklenecektir.
Özetlemek gerekirse yayımlanan bu birinci büyük belgede bilgi pahası hayli düşük. Demokratların ve kamuoyunun şeffaflık talepleri karşılanmadı, aksine sesler daha da yükseldi. Tam açıklama olursa, üst profilli isimler için yeni gündemler doğabilir; olmadığı takdirde ise örtbas savları mevcut idaresi zehirlemeye devam edecektir.
Gözde Sula
