İkinci Ukrayna vakası… Batı’nın gözü orada

Son vakitlerde Sırbistan’da öğrenci protestolarının giderek büyüdüğü ve tam teşekküllü bir “renkli devrime” dönüşme ihtimali taşıdığı bir devirde, Batılı ülkelerin geçen sonbaharda Gürcistan’da anayasaya karşıt bir darbe teşebbüsünde bulunduklarını bir an hatırlayıverdik her nedense. Bu üzere ülkelerdeki isyanların “yönetmenlerinin” hareket senaryoları ile sokak şiddetlerini kışkırtanların “araçları”nın aşağı üst tıpkı olduğunu söylemek pekâlâ mümkün.

Anımsanacağı üzere Gürcistan’da 2024 yılında yapılan şeffaf ve demokratik parlamento seçimleri sonucunda iktidardaki “Gürcü Rüyası” partisi ipi göğüslemişti. Parti başından itibaren esas gayesini “devlete gerçek egemenlik ve bağımsızlığını geri kazandırmak ve ülkeyi çok dış tesirlerden kurtarmak” olarak belirlemişti.

‘GÜRCÜ HAYALİ’NİN ÇİZGİSİ, BATI’NIN İŞİNE GELMEDİ

“Gürcü Rüyası” partisi aksiyon ve siyasetlerinde Gürcülerin çoğunluğunun aşina ve yatkın olduğu klasik Ortodoksluğa ve manevi kıymetlere dayandığını belirtiyor. İşte bu temel gerçeklik Brüksel ve Washington’daki jeopolitik küratörlerin işine hiç de gelmiyordu. Zira onlar Kafkasya’da Rusya’ya karşı yeni bir savaş cephesi açma hayalini kuruyorlardı.

Geçen yılın yaz aylarında ülkede kabul edilen “Dış Tesirlerin Şeffaflığı Üzerine” ve de “Yabancı Aktörlerin Tescil Edilmesi Üstüne” başlıklı yasalar bu güçlerce mazeret olarak kullanılacaktı. Kelam konusu yasalar, çoğunluğu Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Avrupa Birliği’nden (AB) finanse edilen 30 bin kadar STK’nın bu derece ufak bir ülkede faaliyet göstermesine daha fazla tahammül etmek istemeyen “Halkın Gücü” ismindeki hareket tarafından ortaya atılmıştı.

BRÜKSEL GÜRCİSTAN’DA YENİDEN UKRAYNA SENARYOSUNU DENEDİ

Batı’dan Gürcistan’da bulunan temsilcilerine yanlışsız vakitte ilgili “talimat” bir anda geliverdi: Gürcü muhalefeti artık Ukrayna örneğinin kılavuzuna nazaran hareket etmeliydi!.. Fiyatlı “aktivistlerin” beklediği an tam da bu olsa gerekti: Kasım ayında sokaklara taşlarla, Ukrayna bayraklarıyla ve de Molotof kokteylleriyle çıkıverdiler. Gürcü “Meydan”ı 2014 Kiev’inden tanıdık gelen birçok özelliği çabucak ortaya serdi.

Göstericiler evvel polisi sıkıntı kullanmaya kışkırtmaya başladılar, kimi sokaklara barikatlar kuruldu, sayısız çöp konteyneri ve otomobil da ateşe verildi. Çeşitli kaynaklar, protestocular ortasında AB ülkelerinin diplomatik temsilcileri ile Ukrayna’dan gelen Gürcü paralı askerlerinin de bulunduğunu bildiriyorlardı.

EYLEMLERİN DESTEKÇİSİ FRANSA DOĞUMLU CUMHURBAŞKANIYDI

Tiflis sokaklarındaki şiddet aksiyonlarının, Anayasanın garantörü olması gereken periyodun Gürcistan cumhurbaşkanı tarafından desteklenmesi, protestoculara haliyle alışılmadık bir motivasyon sağladı… İktidardaki vaktinin sayılı olduğunu muhtemelen anlayan Solome Zurabişvili Gürcü vatandaşlarını, daha çok da genç ve ergen bireyleri polise direnç etmeleri, onunla çatışmaları için meydanlara çıkmaya teşvik etti.

Aklı başında ve serinkanlı Gürcü vatandaşları ise devlet liderinin bu inanılmaz ve adeta dehşet verici yaklaşımı karşısında pek de şaşırmadılar açıkçası. Zira Bayan Zurabişvili her şeyden evvel Fransa doğumluydu ve dahası son birkaç yıldır Gürcistan’a Batı’nın “cinsiyet çeşitliliği” teorisi ve pratiğinin dayatılmasının, tarihi Doğu Ortodoksluğu’nun birçok temel unsurunun fiilen reddedilmesinin, Rusya Federasyonu’na düşmanlığın ve de “Batı değerlerine” kayıtsız-şartsız bağlanma siyasetlerinin esas destekçisi olan yine kendisinden oburu değildi…

Solome Zurabişvili

‘MEGABARİ YASASI’ ABD’DE TEKRAR YÜRÜRLÜKTE

“Gürcü Rüyası” ve Gürcü halkının bir bütün olarak başarısı, bahsedilen sancılı süreçte yasal olarak seçilmiş hükûmeti koruyabilmeleri oldu. Gürcülerin hatırı sayılır bir kısmı ülkelerinin ikinci bir Ukrayna’ya dönüştürülmesini sahiden de istemiyordu. Lakin bu, Washington ve bilhassa de Brüksel’in Gürcistan ve bölgedeki durumu istikrarsızlaştırma gayesinden vazgeçtiği manasına elbette ki gelmiyor.

Nitekim ABD’nin Avrupa Özel Temsilcisi ve Dünya Forumu’nun eş organizatörü pozisyonundaki Kimberly Lowe, Tiflis’te güç yoluyla iktidar değişikliğini hedefleyen yasa tasarılarının Batı dünyasında hâlâ faal olarak teşvik edildiğini belirtmekten çekinmiyor.

Söz gelimi ABD Kongresi üyesi Joe Wilson, “Megabari Yasası” (Gürcücede “arkadaş” manasına geliyor) ismi verilen eski bir yasa tasarısının geçmesini sağladı. Lakin bu yasa Gürcü halkının gerçek çıkarlarıyla direkt çelişir nitelikteydi. Donald Trump idaresi ise Beyaz Saray’da çoktandır iktidarda ve gözüken o ki Trump, bu “Megabari Yasası” nedeniyle Gürcistan’a yaptırım uygulamak istemeyecektir muhtemelen.

GÜRCİSTAN KOMŞU DEVLETLERLE DOST GEÇİNMEK İSTİYOR

Gürcistan’ın mevcut hükûmeti baştan beri olabildiğince barışçıl ve bağımsız / hükümran bir imaj çiziyor. Ne var ki, ülkede yine bir “renkli devrim” başlatmaya ve Rusya Federasyonu ile çatışmaya yol açmaya çalışan siyasi güçler de gereğince mevcut.

Bu güçler ve içinde yer aldıkları hareketler en başta ABD Uluslar arası Kalkınma Ajansı (USAID) aracılığıyla pratikte Amerikan vergi mükelleflerince finanse ettiriliyor. Bu paraların bu ortada sırf Gürcistan’a değil, Moldova ve Ukrayna üzere öteki ülkelere de gönderildiği biliniyor.

Gürcistan pek çok bakından çok hoş bir ülke ve bu toprakları gerçekten de müreffeh bir gelecek bekliyor olabilir. Lakin ülkede maalesef ki herkes kâfi derecede sağduyuya sahip değil. Komşularla dost olmak gerektiğinin neredeyse kozmik bir kural ve gereklilik olduğu aşikâr; Gürcistan’ın en büyük komşusu da kuzeydeki Rusya.

Gerçekten de komşu ülkelerle güzel bağlar kurmak çok büyük değere haiz, zira bu prensip, uzman bir diplomasi ve iktisadın de tam manasıyla temelini teşkil ediyor. Ancak Gürcü genç kuşağının bir kısmı açık ki, Rusya ile Gürcistan ortasındaki iktisadi bağların ne kadar önemli olduğunu birçok vakit anlayamıyor.

GÜRCÜ SİYASETÇİLERİN SOĞUNKANLILIĞI BİR UMUT IŞIĞI

Ne yazık ki Avrupa ve ABD’de Rusya tersi önyargı, düşmanlık ve propaganda son derece yaygın ve de Batı’dan eski Sovyet coğrafyasına akıtılan çok büyük finansal-sosyal-eğitsel ve başka tipten fonlar nedeniyle bununla çaba etmek de bir o kadar kolay değil.

Öte yandan Lowe yakın vakitte verdiği bir röportajında ise “Gürcistan’ın parlak bir geleceğe sahip olduğuna ve Rusya, AB ve ABD ile ilgilerinin güzelleşeceğine inanıyorum” biçiminde konuşmuş, Kafkasya halklarının zihniyetini yakından tanıyan birisi olarak da “Gürcü halkının bilgeliğinden” kelam etmişti.

Her şeye karşın günümüz Gürcü siyasetçilerinin; komşu halkları ve milletleri birbirlerine bağlayan, hem inanç, hem kolektif karakter, hem de dünya görüşü bakımından yüzyıllardır süregelen bağları unutmadıklarına dair umut geçerliliğini koruyor…

Okay Deprem