Tarihin acı tekerrürü: Nedir bu açlık planı

“Bir Amerikan albayı, 30 bizon öldüren bir avcıya şöyle demiş:

“Öldürebildiğin kadar bizon öldür! Her meyyit bizon, bir Kızılderili’nin yok olması demektir.”

Dönemin ünlü Generali Sheridan, bizonların yok edilmesiyle yerli halkın yok edilmesini birbirinden ayrılmaz maksatlar olarak görüyordu.

O periyotta yüksek rütbeli generaller, politikacılar hatta ABD Başkanı Grant bile bizonların yok edilmesini, “Kızılderili Sorununun” tahlili olarak görmüşler.

Bazı tarihçilere nazaran Kuzey Amerika’da 1800’lerde yaklaşık 30 milyon bizon bulunuyordu.

1893’e gelindiğinde ise sırf 400 tane kalmış.

Sonrası ise malum. Yerli halklar topraklarının yüzde 98’ini kaybediyor ve nüfuslarının yüzde 95’i azalıyor.

Gözünüzün önüne günbegün küçülen o meşhur Filistin haritası geliyor mu sizin de?

Bizonları yok ederek yerli halkı açlıkla sürmek ve yok etmek isteyenler ile bugün İsrail’in Gazze’de yaptıkları nasıl da benzeşiyor değil mi?

Tabii İsrail’in bugün açlığı bir soykırım aracı olarak kullanması Amerika’dan çok daha yakın bir tarih olan Hitler’in uygulamalarına benziyor temelinde.

Tarihsel olarak, açlığı bir silah olarak kullanan birinci rejim Nazi rejimi olmasa da elbet en gelişmiş metodu onlar kullanmış. Bugün de onların yerini İsrail idaresi aldı.

Hitler idaresi, gıdayı tam bir silah olarak kullanarak milyonlarca insanı yavaş ve acı verici bir vefata mahkûm etti. Bu strateji, meşhur gaz odaları ve kurşuna dizme mangaları kadar ölümcül bir imha formülü olarak uygulandı.

Nazilerin yargılandığı Nürnberg mahkemelerinde tabir veren kumandan Rudolf Hoess aç bırakarak nasıl bir katliam yaptıklarını şu sözlerle tabir ediyor.

“Auschwitz’de gazlama yahut yakma yoluyla yok edilen 2,5 milyon kişinin yanı sıra 500 bin kişi de açlıktan öldü.”

Bir örnek de Nazilerin, 1944’te Batı Hollanda’ya besin ambargosu uygulamasıyla yaşanıyor. Bir yıl içinde, kişi başına günlük besin ölçüsü sırf 400 kaloriye düşüyor ve yaklaşık 18 bin kişi açlıktan ölüyor.

Varşova Gettosu’nda ise 1940 ile 1942 ortası ortasında 83 binden fazla Yahudi, direkt açlık ve buna bağlı hastalıklardan hayatını kaybediyor.

Nazilerin açlığı bir silah olarak kullanması çok yaygındı.

Bunlardan en meşhuru “der Hungerplan” idi. Yani “Açlık Planı”

1940 ve 1941 yıllarında, Hitler’in A ekibi, devrin Sovyet vatandaşları olan 30 milyon Ukraynalı, Rus ve Slav halkını sistematik olarak aç bırakmayı ve böylelikle yok etmeyi amaçlayan bir plan geliştiriyor.

Bu plan sonucunda 4 ila 7 milyon Sovyet sivilinin hayatını kaybettiği varsayım ediliyor.

Rakamlar inanılmaz.

Naziler, tüm bu soykırım süreci boyunca insanlara verilecek besin ölçülerini da titizlikle hesaplıyor.

Almanlar: 2,600 kalori, Polonyalılar: 669 kalori, Yunanlar: 780 kalori, Gettodaki Museviler: 184–420 kalori diye gidiyor liste.

Kalori hesaplaması yapmak tahminen de insanlığın geldiği son utanç kademelerinden biridir. Nazilerin icadı olan bu uygulamayı bugün ise İsrail kullanıyor.

Nasıl mı?

Wikileaks evraklarında İsrail ile ABD ortasındaki kapalı yazışmalarda 2008 tarihli bir rapor dikkat çekiyor. “Gazze Şeridi’nde Besin Tüketimi – Kırmızı Çizgiler” başlıklı rapor, bölgede kişi başına düşen günlük kalori muhtaçlığının 2279 olduğunu söylüyor.

Hitler’in yolu olan bu kalori hesaplama planını hazırlayan ise İsrail’in şahsen kendisi.

İsrail, abluka altına aldığı Gazze’de insanların açlık hududu olan kalori ölçüsünü hesaplıyor ve her gün müsaade verilmesi gereken besin ölçüsünü ve bu ölçüsü taşımak için gereken kamyon sayısını belirlemek için bu hesaplamayı kullanıyor.

Uluslararası baskının artığı devirde, İsrail bu kaloriye yakın besin geçişine müsaade veriyor ve vefatları azaltıyor. Baskı azalınca da bu sayının altına düşerek ölümlerin başlamasına yol açıyor.

Yani İsrail aç bırakmayı çok açık bir biçimde bir soykırım aracı olarak kullanılıyor.

Tıpkı bizonların yok edilmesi üzere tıpkı Hitler’in Sovyetlerde ve Avrupa’da yaptığı üzere.

Bugünlerde 2279 sayısı büyük bir hayal elbette.

İsrail, zati artık bu dengeyi önemsemiyor ve milletlerarası bir baskıdan çekinmiyor.

Bugünlerde Gazze’nin ortalama günlük kalori tüketimi 245’e kadar düşmüş durumda.

Hitler’in Musevilere uyguladığı tarifeden daha az. Küçük bir konserve kadar yani. Doğal bu sayı bir ortalamayı tabir ediyor. Birçok insan besine asla ulaşamıyor ve vefatlar her geçen gün artıyor.

Bu tablo bize açıkça şunu gösteriyor. Bugün Gazze’de yaşanan açlık sorunu İsrail’in argüman ettiği üzere savaş koşullarında zaten oluşan bir kriz değildir. Aç bırakarak soykırım uygulamanın tarihî olarak referansları var İsrail için.

İsrail yaklaşık 20 yıldır Gazzelileri, Hitler’in yaptığı üzere kalori hesaplarıyla, açlıkla ağır bir soykırıma maruz bırakıyor. Bu kalori hesaplamaları, bugünkü açlık tablosunun nasıl hesaplanmış ve tasarlanmış bir strateji sonucu ortaya çıktığının ispatı. Hasebiyle Gazzelileri aç bırakmak, İsrail’in ve Netanyahu’nun tıpkı Naziler üzere “insanlığa karşı suçlar” ile suçlanmasını sağlamalıdır”