Filistinli aktristen Türkiye’ye teşekkür

TRT’nin düzenlediği 12 Punto 2025 evvelki gece Feriye’de düzenlenen ödül merasimiyle son buldu. Dünyanın farklı ülkelerinden sinemacıların buluştuğu gecede, heyet üyesi Filistinli oyuncu Yasmine Al Massri’nin yaptığı konuşma dikkat çekti.

‘BANA DÜNYALARI VERDİNİZ’

Filistin’de bir insansızlaştırma yapıldığını söyleyen Massri, “Halkım kendi kendine ölmüyor, iki yıldır soykırım yüzünden hayatlarını kaybediyor. Gazze’deki beşerler şu an açlıkla boğuşuyor ve yemek almak için sıraya girdiklerinde bile üzerlerine bomba yağıyor. Bu yüzden beni vücudumla ve oğlumla burada bulundurmanız çok şey söz ediyor. Zira halkım farkında olunmak istiyor. Çok teşekkür ederim, bana dünyaları verdiniz” diye konuştu.

‘TUTKUNUZU HİSSETTİM’

Türk sanatkarlara da seslenen Yasmine Al Massri “Sizi görüyorum ve seviyorum, şahanesiniz. Tutkunuzu hissettim. Hikâyelerinizle dünyayı fethetme hayalleriniz büyüleyici ve şaşırtan. Sizin metafor gücünüz bana umut veriyor. Ve TRT… Size muhtaçlık duyuyoruz, yaptığınızı yapmaya devam edin” tabirini kullandı.

Gecede dört projeye “TRT Milletlerarası Ortak Üretim Ödülü”, üç projeye “TRT Ortak Üretim Ödülü”, üç projeye “TRT Ön Alım Ödülü” ve altı projeye “TRT Proje Geliştirme Ödülü” verildi.

“Babam Lübnan’da doğmuş Filistinli bir mülteci. Ailemiz 1948’de Yafa’dan Lübnan’a göç etmek zorunda kaldı. Turist olarak değil doğal ki, Nakba’yı yaşadılar ve bütün varlıklarını geride bırakarak zorla göç ettirildiler. Ben Lübnan’da 2. jenerasyon olarak doğdum. Yolda yürürken “Ben Filistinliyim” demiyorum fakat Filistinli mülteci olmak hayatımı şekillendiriyor. Karşılaştığım bütün mahzurlar ve üstesinden geldiğim bütün sıkıntıları Filistinli mülteci kimliğime borçluyum. Yarı Filistinli, yarı Lübnanlı, fakat hırslı ve dünyanın bir kesimi olduğum için kazandım. Filistinli olmak sanatçı kimliğimin bir kesimi.”

‘DÜNYA FİLİSTİNLİLERİ SAYI OLARAK BİLİYOR’

“Sosyal medyanızda, “Filistinliler renkleriyle kültürleriyle konuşulmayı hak ediyor. Lütfen Filistinlileri daima acıyla anmayın” demiştiniz. Sizce Filistinlilerin renkleri ve kültürleri nasıl daha fazla konuşulur?
Bugün yaptığınız şey mesela, beni ülkenize davet ettiniz… Filistinli bir sanatçıyı ülkenize davet ederek, ona kendini tabir edebilme platformu sundunuz. Bizi tanımanın çok fazla yolu var. Tanıma derken bizleri haberlerde geçen “ölü sayısı” değil de insan olarak görmenizden bahsediyorum. İsraillilerin Gazze’de bu kadar çok insanı öldürmeleri ve bununla ilgili de çok fazla reaksiyon görmemelerinin sırrı, bizleri sayısallaştırmış olması. Dünya, Filistinlileri “sayı” olarak biliyor, insan olarak bilmiyor. Birisini insan olarak görmeniz için onu tanımalısınız. Birini tanımak için ya siz onu ziyaret edersiniz ya da davet edersiniz.”

‘SAVUNDUĞUM ŞEYLER SANATTAN AYRILAMAZ’

“Aktivist tarafınızla sanatsal üretiminiz ortasında nasıl bir istikrar kuruyorsunuz? Sanatçı olarak dünyayı değiştirme gücüne inanıyor musunuz?”

“Kesinlikle. Bunun için yaşıyorum. Sanatın değiştirmediği bir hayatta yaşayamam. Savunduğum şeyler sanattan ayrılamaz, sonuçta ben bir insan hakları avukatı değilim. Savunduğum şeyleri sanatla söz ederim. Seçtiğim tüm roller ve üretimci kimliğimle geliştirdiğim bütün projeler insan olarak savunduğum kıymetler doğrultusunda. Ve evet, sanat dünyayı değiştirir. Zira sizinle öykü, fotoğraf yahut müzik hakkında konuşabilmemizi sağlıyor. Sanatın başlatabildiği bu diyalog, dünyayı değiştirecektir.”

“Caramel” sinemasıyla Orta Doğu’daki bayan temsiline dair güçlü bir iz bıraktınız. “Caramel”de anlatılan kadınlık, ortadan geçen yıllara karşın sizce hâlâ geçerli mi? Yoksa Arap bayanı artık öteki bir anlatıyı mı hak ediyor?

“Evet. Lübnanlılar çok özel beşerler. Tahminen de iç savaşın bıraktığı bir miras bu; hayattan tat almaya, bağlanmaya, sevmeye ve ağır hisler yaşamaya çok açık bir toplum. Ve bu ağır hisler, bilhassa Lübnanlı bayanlarda ziyadesiyle hissediliyor. Zira kadınlığınızı dışa vurmak, görünür olmak için çaba etmek zorundasınız. Dikkat çekmek değil bu, yalnızca var olmak. Bayan olarak tanınmak istiyorsunuz. Bu yüzden Lübnanlı bayanlar bence çok güçlü.”

“Türkiye’ye birinci kere mi geliyorsunuz?”

“2 sene evvel “Strangers Case” sinemasının çekimleri için gelmiştim. Filistinli büyükannem yarı Türk. Her vakit herkese, “Türkiye’de evimdeyim. Burası benim evim” diyorum. Ancak maalesef çok sık gelemiyorum. Sanırım daha sık gelmem lazım.”

‘TÜRKİYE’DEKİ KISSALARDA MANİPÜLASYON VE YOZAŞMA YOK’

“TRT 12 puntoyu ve Türkiye’deki sinema ilgisini nasıl buldunuz?”

“Öncelikle TRT’yi mahallî sinema sanayisini ve mahallî yetenekleri desteklediği için alkışlamak isterim. Ayrıyeten Türk yetenekler de alkışı hak ediyor. Zira dün heyet olarak seyrettiğim sunumlar inanılmazdı. Türkiye’de kıssalar o kadar özgün, o kadar sıra dışı ki, hiçbir manipülasyon yahut yozlaşma yok. Üretimciler ve direktörler kültürlerine ve toplumsal yapılarına o kadar bağlılar ki, karakterler her vakit özgün bir biçimde senaryoya ilişkin oluyor. Çok etkilendim. Birçok bütçe ulaşılabilecek düzeylerde. Batı’daki üzere yapay ve şişirilmiş bütçeler yok. Bu da daha fazla bağımsız sinema çekilebileceği manasına geliyor. Daha fazla bağımsız sinema çekilmesi de daha sağlıklı bir toplum manasına geliyor. Zira genelde bağımsız sinemalar toplumsal adalet, toplumsal drama, aileler ve kuşaklar ortasındaki bağlantılar hakkında olur. Siz bunlarla ilgili bir platforma sahip olduğunuz sürece bu mevzular hakkında diyalog kurabilme imkanına sahip olursunuz ve sağlıklı toplum yapısına katkıda bulunmuş olursunuz. Bu imkânı TRT’nin sunması mükemmel bir şey.”

‘CARİYE DEĞİL, SULTAN OLMAK İSTERİM’

“Türkiye’de bir sinema yahut dizide oynamak ister miydiniz?”

“Çok isterim! Lakin ne olacağını söyleyince bana gülmeyeceksiniz… Osmanlı periyodunda geçen bir TV dizisinde oynamak daima hayalim olmuştur. Fakat cariye değil, sultan olmak isterim. O devrin kostümleri beni çok etkiliyor. Tıpkı vakitte profesyonel dansçı da olduğum için, müzikal bir şeyler de olabilir. Türk müziğini çok seviyorum.”