Aksakallar Büyükelçilik olayına neden ses çıkarmadılar
Türk Devletleri Teşkilatı’nın (TDT) Avrupa Birliği’nin (ABD), “ekonomi” kartıyla Türk Cumhuriyetlerine Güney Kıbrıs Rum İdaresi (GKRY) topraklarında diplomatik misyon açtırması adımı sonrası birinci yüz yüze temas Lefkoşa’da olacak.
Türkiye gazetesinin haberine nazaran teşkilatın, Aksakallar Konseyi’nin 17. Toplantısı Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) 1-2 Mayıs tarihleri ortasında gerçekleştirilecek. Toplantının en kıymetli gündemi Kazakistan, Özbekistan ve Türkmenistan’ın GKRY’de açtığı büyükelçilikler olacak.
“EKONOMİK BASKI KURDULAR”
Tacikistan’ın, Avrupa Birliği’nin ekonomik baskıları sebebiyle bildirideki ilgili kısımlara dayanak vermek zorunda kaldığı belirtilirken, AB’nin, bu ülkelere yardımları ve yatırımları kesme tehdidinde bulunduğu söz ediliyor.
AB’nin Özbekistan’ı da Geliştirilmiş Paydaşlık Müzakereleri’ni durdurmak ve yatırımları askıya almakla tehdit ettiği tabir edildi. Kazakistan’a da baskı uygulandığı öğrenildi.
Türkiye’nin, Türk devletlerinin Rum bölümünde elçilik açmasına yönelik olarak birinci yansıları kapalı kapılar akabinde bildirildi. Kamuoyu önünde reaksiyon göstermenin Rumların eline koz vereceği değerlendirilmesinde bulunulduğu da kaydedildi.
SESSİZ DİPLOMASİ
KKTC’de birinci yüz yüze görüşmede, sorunun sessiz diplomasi yoluyla çözülmesinin hedeflendiği belirtildi. KKTC Cumhurbaşkanı Ersin Tatar ise AB’nin bu muahedeyi yapmasındaki temel maksadın KKTC’yi engellemek olduğunu söz etmişti.
HALİL AKINCI DA KONUŞTU
Türk Devletleri Teşkilatı (TDT) Kurucu Genel Sekreteri, emekli büyükelçi Halil Akıncı da hususla ilgili Cumhuriyet’e konuştu.
TDT’nin Kurucu Genel Sekreteri Halil Akıncı, Türk devletlerinin Güney Kıbrıs’a büyükelçi atamasının “ihanet” değil, stratejik bir tercih olduğunu söyledi.
– TDT üyesi Kazakistan, Özbekistan, Kırgızistan ve Türkmenistan son devirde sırayla Güney Kıbrıs Rum Kesimi’ni “Kıbrıs Cumhuriyeti” olarak tanıdı ve büyükelçi atadı, bunun manası nedir?
Kıbrıs Rum kısmı konusu yeni bir bahis değil. TDT’nin birinci doruğunu 1992’de Ankara’da yaptık. Gerisinden 94’te İstanbul’da. Bildiriler yazılırken Kıbrıs daima pürüzlü bir husus oldu.
– Neden?
Bir; ben size “Kıbrıs siyasetimiz nedir” diye sorsam yanıt veremezsiniz. Annan Planı’nı kabul ettik, Kıbrıs’ı terk ettik. Türklerin ferdî hakları dışında hiçbir haklarının olmamasını istiyorlardı. Onun da ileride ne olacağı aşikâr değil. Zira şahsî haklarının çiğnenmesi yüzünden Kıbrıs’a çıktık. Özetle Kıbrıs siyasetimizde bir istikrar yok. İkincisi, Türk cumhuriyetleri Sovyet tesirinden kurtulamadı.
– Hangi açıdan kurtulamadı?
Zihniyet bakımından kurtulamadılar. Sovyetler Birliği daima bir formda Rum tarafını tuttu ve bu beyinlerine kazındı, Kıbrıs Cumhuriyeti’ni bölen tarafın biz olduğumuzun propagandasını yaptı. Bunu Birleşmiş Milletler (BM) kabul etti. Halbuki biz cumhuriyet işlemez hale geldiği, kendi vatandaşı olan Türklere saldırdığı için başka yönetimimizi kurduk. Bunu göremediler yahut işlerine gelmedi. Onun için Kıbrıs Rum Kesimi”ni legal olarak tanımaya devam ettiler. Kendi içlerinde de ayrılıkçı hareketler olmasından çekindiler. Gelecekte mümkün bir toprak kaybı için örnek olabileceğini düşündüler.”
Odatv.com
