Doğu Perinçek: ABD’nin hedefi Erdoğan’ı yıkmak

Vatan Partisi Genel Lideri Doğu Perinçek, ABD’nin Türkiye stratejisinin art planını ve son yıllarda yaşanan sokak hareketlerinin yönlendirilmesinde tesirleri olduğunu söyledi.

Aydınlık’a yazan Perinçek, Tayyip Erdoğan aksiliğinin bilinçsiz kalabalıklar üzerinde nasıl bir tesir yarattığını tartıştığı son açıklamalarında, ülkenin geleceği için tehlikeli bir oyunun içindeyiz ihtarında bulundu.

Tayyip Erdoğan ile Özgür Özel ortasındaki farkın sadece cephe farkı olduğunu vurgulayan Perinçek, sokak hareketlerinin Atlantik güdümünde şekillendiğini söyleyerek şu sözleri kullandı:

‘FARK CEPHE FARKIDIR’

“ABD’nin stratejisinde Tayyip Erdoğan hâlâ yıkılacak iktidar sahibidir; Özgür Özel ise iktidar koltuğuna oturtulacak yeni gözdedir. Bu gerçekler karşısında, ‘ikisi de Amerikancı’ tipinden kaba saba münasebetlerle Tayyip Erdoğan ile Özgür Özel’in birebir torbaya konmasının hayatta bir karşılığı bulunmuyor. Fark, rastgele bir fark değil, ama cephe farkıdır.

Bilinçsiz kalabalıkların içinde farklı niyetler taşıyan kuvvetler bulunuyor. Lakin hepsini birleştiren pozisyon, şuurların Tayyip Erdoğan düşmanlığına kilitlendiği pozisyondur. Bu nedenle kitle hareketinin başladığı gün Toplumsal Medyadan yayınladığımız bildiriyle şu saptamada bulunduk:

“Tayyip Erdoğan düşmanlığı bilinçsiz kalabalıkların gözünü kör ediyor. Ne yolsuzluğu görüyorlar, ne bölücülükle birebir safa düştüklerini, ne de Atlantik planlarında figüran pozisyonuna sürüklediklerini…”

Bu bildirimiz, üç milyonun üstünde görüntüleme aldı.

Bilinçsiz kalabalıkların Tayyip Erdoğan düşmanlığına saplanmış olmaları, kimi aydınlar tarafından olumlu bir tutum olarak görülüyor. Zira kendileri de Tayyip Erdoğan Düşmanlığının esiridirler. Zihinlerindeki kelepçe, gözlerini de kör etmiştir.

TAYYİP ERDOĞAN DÜŞMANLIĞINI BELİRLEYEN GÜÇ

Tayyip Erdoğan düşmanlığının çeşitli nedenleri var, bu gerçeği herkes görüyor. Fakat bugün bu mevzilenme, sanki Türkiye’yi kurtuluşa, bağımsızlığa, bütünlüğe, Üretim Odaklı İktisada götüren mevzilenme midir?

Aslında sorunun karşılığını vermek için, Tayyip Erdoğan düşmanlığını stratejik gaye olarak belirleyen güce bakmak kafidir.

ABD Derin Devleti, 2020 yılı Ocak ayında yayınladığı “The Nationalist Course in Turkey” (Türkiye’de Milliyetçi Rota) başlıklı 260 sayfalık ünlü raporda Tayyip Erdoğan’ı yıkmayı amaçlayan stratejik planı ilan etmişti. Kaldı ki bu plan, 2013 yılı sonlarından beri uygulanıyor. Fethullahçı Gladyo, bu hedefle seferber edildi, 15-16 Temmuz 2016 Darbe Teşebbüsü bu amaçla tezgâhlandı ve kan döküldü.

Türkiye’nin 2016 yılı 26 Ağustos’unda başlayan Fırat Kalkanı, gerisinden Zeytin Kısmı ve Barış Pınarı harekâtlarında, ABD, Türkiye’yi durduramadı.

8-17 Kasım 2017 tarihinde Norveç’te düzenlenen NATO tatbikatının düşman tablosuna Tayyip Erdoğan’ın ve Atatürk’ün fotoğrafları birlikte konmuştu.

2023 seçimleri öncesinde Tayyip Erdoğan’ın ABD ile uyumlu siyasetlere yönelmesi, Washington idaresinin halini asıldan değiştirmedi. En son Trump’ın seçilmesinden sonra ABD emperyalizminin Doğu Akdeniz’e odaklanması, Tayyip Erdoğan idaresini maksat alan siyasetleri tekrar güncelleştirmiştir.

ABD’NİN KARA LİSTESİ

Tayyip Erdoğan’ın PKK’yı silahsızlandırma, Ahmet Şara’yı Suriye’nin bütünlüğüne yönlendirme, Suriye’nin kuzeyinde “Demir Yumruk” seçeneğini elde tutma ve İsrail’e karşı hali, ABD ve Avrupa’nın Küreselci güçleri tarafından uygun karşılanmıyor. ABD ve Avrupa basınının, Tayyip Erdoğan’ı Putin, Şi Jingping, Hamaney, Maduro, Orban ve Lukaşenko ile birlikte “diktatörler” kara listesinde tutması, Atlantik devletlerinin ortak tutumudur. Batı basını Tayyip Erdoğan’ı daima “kundakçı” (Brandstifter) ve Türkiye’yi kan banyosuna çevirecek diktatör olarak suçladı.

İsrail Hükûmeti ve MOSSAD’ın güvenlik dokümanları, Türkiye’nin “İran’dan daha büyük tehdit” olduğunu belirliyor. İsrail Meclisi Dış Münasebetler ve Savunma Komitesi yetkilisi, “Erdoğan’ın Türkiyesini” daha bir hafta evvel düşman devlet olarak ilan etmiştir.

Tayyip Erdoğan’ın 2023 sonrasında ABD ile uyumlu siyasetlere yönelmesi, ABD’yi Tayyip Erdoğan’ı yıkma amacından vazgeçirmedi. CHP Yönetimi’nin önderliğindeki son Sokak Hareketine Okyanus ötesinden gelen takviye, 2020 Derin Devlet Raporu’nda belirlenen stratejinin devam ettiğini gösteriyor. Değişen tek şey, 2020 RAND Corporation Raporu’nda Türkiye’nin başına Ekrem İmamoğlu’nu getirme amacı belirlenirken, son vakitte ibrenin Özgür Özel’e dönmesidir. CIA Şeflerinden Rubin, son günlerde Toplumsal Medyadan yayınladığı bildiride, “Türkiye’yi Özgürleştirmekten” kelam ederken Ö harfini büyük yazarak Özgür Özel’e işaret ediyor.

ABD’nin stratejisinde Tayyip Erdoğan hâlâ yıkılacak iktidar sahibidir; Özgür Özel ise iktidar koltuğuna oturtulacak yeni gözdedir.

Bu gerçekler karşısında, “ikisi de Amerikancı” çeşidinden kaba saba münasebetlerle Tayyip Erdoğan ile Özgür Özel’in tıpkı torbaya konmasının hayatta bir karşılığı bulunmuyor. Fark, rastgele bir fark değil, lakin cephe farkıdır.

ÇEŞİTLİ ÖGELERİN İŞTİRAKİNDEKİ ETKENLER

Kitlelerin Sokak Hareketine iştirakinde Tayyip Erdoğan’a kör düşmanlık yanında geçim kahrının ve genel olarak ekonomik meselelerin tesirli olduğu da görülüyor.

İYİ Parti ve Zafer Partisi üzere partilerin sokağa yönelttiği ögeler ise, eski Gladyo devrinin anılarıyla hareket ediyorlar. Meral Akşener’in ABD ve İsrail ilişkili Gladyo vazifelerini günümüz şartlarında bu partiler sürdürüyor.

Sahte Sol, “Nerede hareket orada bereket!” anlayışıyla sahneye fırlamış bulunuyor. Hatırlanacağı üzere Bernstein, 20. yüzyıl başında, Bilimsel Sosyalist Hareketin içinde “Hareket her şey, maksat hiçbir şey!” anlayışıyla devrimci program ve stratejinin kıymetini reddediyordu ve Toplumsal Demokrat dönekliğin başını çekenler ortasında yer aldı. Türkiye Solu içinde de başıbozuk örgütler, “eylemcilik” ismi altında PKK kuyrukçuluğundan Atlantik güdümlü hareketlerin piyonluğuna sürüklenmiş bulunuyorlar. “Sokak” onlar için tılsımlı sözcüktür. Direkt doğruya ABD Derin Devleti’nin kitle hareketlerini yönlendirmede kullandığı “Yaratıcı Yıkıcılık”, bir müddetten beri Uydurma Sol örgütlerin ağzından düşmüyor. Bunlar Global Yıkıcılığın aletleri pozisyonuna düşmüşlerdir.

SOKAK HAREKETİ İLE SEYAHAT HAREKETİ ORTASINDAKİ CEPHE KARŞITLIĞI

Kimileri, 2013 yılı Haziran ayında başlayan Seyahat Hareketi ile bugünkü Atlantik güdümlü Sokak Hareketi ortasında benzerlikler kuruyor. Meğer bu hareketlerin içine girdiği mecralar, yerleştikleri mevziler, farklı olmanın da ötesinde zıttır.

Gezi Hareketi, “Yeşili koruma” mevzisinde başladı. Hareketin içinde Atlantik kontrollü ögeler bulunduğu üzere, emperyalizme karşı kuvvetler de vardı. Vatan Partisi, Seyahat Hareketi’nin gelişme sürecinde, önderliği ele geçirdi. 7 Temmuz 2013 günü Seyahat Hareketi’nin doruğu olan Kadıköy’deki Gazdan Adam Mitingi’ne elinde Türk bayraklarıyla 1,5 milyon vatansever katıldı. Kadıköy’den Moda’ya uzanan büyük kitle, ABD emperyalizmine karşı bağımsızlığı savunan bir çizgide birleşmişti. Anadolu’daki hareketlerin de desteklediği bu önderlik, birebir vakitte ABD’nin Ergenekon Tertibine karşı da gayret etti ve daha sonra ABD’nin Silivri Duvarını da yıktı.

ATLANTİKÇİ SOKAK HAREKETİNİ ULUSAL EMELE YÖNLENDİRME İMKANI YOK

Atlantikçilerin yönlendirdiği kitle hareketinin önderliğini ele geçirme imkanı var mıdır sorusunu da pahalandırmak durumundayız. Bütün bilgiler, bu türlü bir imkanın bulunmadığını gösteriyor. Zira hareket, ABD’nin güdümünde belirli bir yatağa girmiştir. Hareketin nedenleri ve maksatları ortasında ulusal yahut emekten yana bir etken bulunmuyor. Tayyip Erdoğan’a düşmanlık temelinde yürütülen hareket, kitleleri ABD’nin gösterdiği amaca sevk ediyor. Tayyip Erdoğan’ı yıkma hedefiyle seferber edilen Sokak Hareketinin ABD ve İsrail aykırısı bir çabaya yönlendirilmesi imkanı bulunmuyor.”