AKP’liler neden sessiz
Gazeteci Soner Yalçın 03 Nisan 2025 tarihli yazısında AK Partili arkadaşlarından bahsedince ben de AK Partili arkadaş ve tanıdıklarımı yazmak istedim.
Soner Bey yazısında özetle; Ekrem İmamoğlu ve arkadaşlarının tutuklu yargılanması ve sonrasında yaşananlarla ilgili arkadaşı olan AK Partililerin; hayal kırıklığına uğradıklarını, mahcubiyet duyduklarını, usandıklarını, kendilerini hatalı hissettiklerini yazmış…
Yazısını şu soruyla bitirmiş Soner Bey” Siz farkında değil misiniz? Gözü pek olduklarından hiç kuşku duymadığım AKP’liler, çıkıp iktidarlarını destekleyen açıklama yapmıyor, demeç vermiyor.”
Yani iktidara olumlu reaksiyon vermeyerek reaksiyon gösteriyorlar.
Ben AK Partiye dayanak verenleri iki kümeye ayırıyorum. Natürel ki bu bir genellemedir, istisnalar her vakit vardır.
Bir küme Soner Bey’in bahsettiği arkadaşlar. Bu bireyler sessiz kaldıkları için linç yerler ve “Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” Hadis-i Şerifi’ne istinaden kendi mahalleleri ve karşı mahalle tarafından yargılanırlar.
Aslında onların davranışlarını da bir Hadis-i Şerif’le açıklamak mümkün;
Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuş “İçinizden biri bir kötülük – haksızlık görürse eliyle, buna gücü yetmezse lisanıyla değiştirsin; buna da gücü yetmezse kalbiyle (ona buğz etsin). Bu imanın en zayıf derecesidir.”
Yani gerek İmamoğlu ve arkadaşlarının tutuklanmalarından gerek hareketlere katılan öğrencilerin tutuklanmalarından gerek boykota dayanak verenlerin gözaltına alınmasından, hatta İsrail’le olan ticaretin devamından vs. üzere konulardan rahatsızlık duyup sessiz kalan AK Partili arkadaşlar, yalnızca onlar da değil kimi din insanlarının sığındığı Hadis-i Şerif’tir.
İmanın en zayıf derecesi de olsa kalple buğz etmek – onaylamamak – da bir yansıdır. Çünkü konuştuklarında bir şeyleri değiştiremeyeceklerini bilmekle birlikte davaya ziyan vermekle suçlanacaklar.
Bir küme da Tayyip Bey’e inanan ve sorgulamayan hatta sorgulamayı dine ve vatana ihanet olarak gören, geçmiş travmalarından kurtulamayıp bugünü ve yarını göremeyen arkadaşlar.
Halbuki İslam tarihinde adaletiyle bildiğimiz Hz. Ömer minberden “Benim yanlış yaptığımı görürseniz ne yaparsınız?” diye sorunca sahabeden biri kılıcını çekerek “Seni bu kılıcımızla düzeltiriz Ey Ömer!” kıssasını dinlemiş insanlarız. Lakin bugün Tayyip Bey çıkıp bu türlü bir soru sorsa değil kılıçla “Sözümüzle düzeltiriz” diyen çıkmaz.
Ben, Ekrem Bey ve arkadaşlarının tutuklanmalarını hukuk çerçevesinde görenlere ve sonrasında gerçekleştirilen aksiyonlara itiraz edenlere şu soruyu soruyorum;
Bir sabah kalktığınızda yaşadığınız kentte irtibat ve ulaşım kısıtlanmış, desteklediğiniz partinin belediye liderleri vs. gözaltına alınmış haberini duysanız ne hissederdiniz? Üstelik müfettiş raporlarıyla değil kendi partisinden insanların söylemleriyle…
Yani, Ahmet Necdet Sezer Cumhurbaşkanı iken AK Partili başkanlar içlerinden birilerinin tezleriyle, gözaltına alınıp tutuklansaydı, hangi Ak Partililer “Sezer’in bir bildiği vardır.” derdi.
Refah Partisi ve Fazilet Partisi kapatıldığında dedik mi? O periyot yasak münasebeti “Laik Cumhuriyet Unsuruna aykırı” aksiyonlar idi. Bununla birlikte yolsuzluk argümanları da vardı. Bugünün argümanı; PKK, FETÖ vs.
Her periyodun yasaklar için kutsalı var…
Bizler 90’larda başörtülü aksiyonlarına, devlete karşı gelmek, Cumhuriyeti yıkmak için mi katıldık, haksızlığa uğradığımızı düşündüğümüz için mi?
Kendimi bildim bileli muhafazakâr topluluk olarak, bir şeyleri yahut birilerini boykot ediyoruz. Eti’nin ne günahı vardı, yıllarca boykot edildi. Bugüne kadar bir kişi boykot yüzünden tutuklandığını yahut linç edildiğini görmedim.
Ama bu aksiyoncular öbür, bu boykot başka…
Kime nazaran başka…
Ekrem İmamoğlu ve arkadaşları tutuksuz yargılanabilirdi. Harekete katılan öğrenciler tutuklanıp tehdit edilmek yerine “sizi duyduk” gençler denilerek meskenlerine gönderilebilirdi. Özgür Özel’in boykot davetini paylaşanları gözaltına alıp kurum ve kuruluşlardaki işlerinden etmek yerine boykota katılmama daveti yapılabilirdi.
Eyleme katılanlar ve boykot yapanlar iktisada ziyan veriyor da kayyum atamaları ve tutuklamalar vermiyor mu?
İktidar yahut iktidarı destekleyenlerin şunu anlaması gerek artık; çeşitli münasebetlerle belediyelere kayyum atamak, siyasi parti genel liderlerini ve seçilmiş belediye liderlerini tutuklamak; seçmenin iradesini, emeğini, seçimini yok saymaktır. Yok sayılan insanı ne tutuklamakla ne de öbür bir şeyle korkutamazsınız. Ki toplumun bir kısmı bu psikolojideyken başkalarının huzurlu, inançlı hissetmesi mümkün müdür Allah aşkına?
Gerçek hayatta yaşanan tartışmalar televizyon ekranlarındaki konuşmacıların tartışmaları üzere olmuyor. Ekranlardakiler bu tartışmalardan maddi kar yahut prim sağlıyor. Lakin aileler, arkadaşlar, komşular birbirinden uzaklaşıyor.
Yaşananların sosyolojisini anlamak yerine ruhsal savaş ilanı nedir?
Ayşe Baykal
