Tolkien’in yeni mektupları bulundu
Yüzüklerin Efendisi ve Hobbit’in müellifi, fantastik macera serilerinin 150 milyondan fazla satmasıyla tüm vakitlerin en çok satan muharrirlerinden biri olarak anılıyor.
Tolkien kendisinin bir mucit değil, yapıtları için bir kanal olduğuna inanıyordu ve perde gerisindeki hayatı nispeten zımnî tutuldu.
Ancak büyük ölçüde yayımlanmamış bir yazışmanın modülü olarak kamuoyuyla paylaşılan yeni evraklar, muharrir ve filoloğun işinde titiz olduğunu ve bilhassa özensizlikten rahatsızlık duyduğunu ortaya koyuyor.
Bir daktilocunun el yazması üzerinde dikkatsizce çalıştığını kaleme alırken şöyle diyor:
[El yazmamı] saçma sapan bir hale getirdi. Böylesine alışılmadık bir bahisle karşılaşan daktilocuyu biraz anlıyorum, gerçi muhakkak ki pek dikkat etmemiş.
The Guardian’a nazaran ayrıyeten daktilocunun “poetic (şiirsel) yerine poche, high halls (yüksek salonlar) yerine highballs(!) (hızlı tren) ve cries (çığlıklar) yerine arias (aryalar)” yazmasıyla da alay ediyor.
Mektup, özel ellerde bulunan son büyük Tolkien el yazması The Road Goes Ever On’u ve müzikal güldürü ikilisi Flanders and Swann’ın bestekarı Donald Swann’la yaptığı işbirliğini içeren bir arşivin modülü.
Eser, Hobbit ve Yüzüklerin Efendisi’nden dizeler içeren ve müziği Swann’a ilişkin olan bir müzik dizisi. Koleksiyonda 21 mektubun yanı sıra müzikler ve şiirlerle 13 sayfalık notalar yer alıyor.
Kurucu Christiaan Jonkers, “Bu, bir kuşaktan uzun müddettir satışa sunulan en kıymetli Tolkien metni arşivi” dedi. Kitap satıcısı, 1984’te ölen Swann ailesinden son arşivi satın aldı ve 550 bin sterlinlik (25,8 milyon TL) yaklaşık fiyatı nadirliğini yansıtıyor.
Belgeler Tolkien’in yaratım sürecine ve yeni gelenlere karşı temkinli davranan yalnız bir sanatçı olarak tanınmasının tersine işbirliği tekniğine ışık tutuyor. Tolkien ve Swann 1965’te tanıştıktan sonra karşılıklı hürmet ve hayranlık çerçevesinde bir ilgi kurdu. Müellifin 1973’teki vefatına kadar arkadaş kaldılar.
Jonkers yazışmalar hakkında şunları söyledi:
[Şarkılar] Yüzüklerin Efendisi’nde yer aldıklarında, yalnızca Elfçe yazılmışlardı. Buradaki fikir, okuyucunun hiçbir formda anlayamayacağı bir lisanı, kendi içinde bir tıp fonetik antrenman olarak sevmesiydi.
Swann Elfçe iki şiir seçmişti ve bunların hem bestekara hem de icracıya yardımcı olması için söylem ve ölçü konusunda Tolkien’in yardımına gereksinim duyacağı çabucak anlaşıldı. Yazışmalarında Tolkien, performans için talimatlar ve ayrıyeten lisan için bağlam sundu.
Flanders ve Swann’ın bir performansını izlemesi hakkında yazdıkları yapıtta Tolkien’in sevinçli tarafını da ortaya çıkarıyor:
Canterbury Başpiskoposu’nun muz kabuğuna basıp düştüğünü gördüğümden beri bu kadar gülmemiştim.
Koleksiyon nisanda New York Memleketler arası Antika Kitap Fuarı’nda satışa sunulacak.
